Ἀρ. Πρωτοκόλλου:  206 / 15

26 Νοεμβρίου 2015

Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν

Ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν ὅτι ἐξομολογήσομαι

Αὐτῷ, σωτήριον τοῦ προσώπου μου, ὁ Θεός

μου (Ψαλμός 42:5)

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Καθώς ἑορτάζουμε τήν ἐθνική ἑορτή τῆς Ἡμέρας Εὐχαριστιῶν, συχνά ἀναγνωρίζουμε ὅτι μποροῦμε καί τό πραγματοποιοῦμε στή χώρα στήν ὁποία ζοῦμε ὅπου μᾶς παρέχεται ἀσφάλεια καί εἰρήνη. Εἴμεθα εὐλογημένοι μέ τό δῶρο τῆς ἐλευθερίας καί ἕνα ἐπίπεδο σταθερότητος καί προνοίας τό ὁποῖο προκαλεῖ τήν ἔκφραση λόγων καί αἰσθημάτων εὐχαριστίας λόγῳ αὐτῶν τῶν ὠφελειῶν καί εὐλογιῶν. Βεβαιότατα, πρέπει νά προσφέρουμε δοξολογία καί εὐγνωμοσύνη στόν Θεό γιά τήν εὐκαιρία νά μποροῦμε νά ζοῦμε μέ ἐλευθερία καί νά γνωρίζουμε καί νά βιώνουμε τήν ἀξία αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας γιά τά ἀνθρώπινα ἐπιτεύγματα, ἀλλά κυρίως, γιά τήν πνευματική ζωή μας καί τήν κλήση μας νά διαδίδουμε τήν χάρη καί τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως, πρέπει ἐπίσης νά ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἡ πράξη καί ἡ διάθεση τῆς ἀποδόσεως εὐχαριστίας συνδέεται μέ ἀγῶνες καί δυσκολίες. Ἡ πρώτη Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν, ἀπό τήν ὁποία προῆλθε ὁ ἐθνικός ἑορτασμός μας, ἀκολούθησε ὠς γεγονός ἕνα ἐπίπονο καί δύσκολο ταξίδι τῶν πρωτοπόρων μεταναστῶν σέ αὐτή τή γῆ. Γιά νά ἀποφύγουν τόν διωγμό, ἔκαναν ἕνα μακρύ ταξίδι σέ αὐτή τήν ἤπειρο, ἀντιμετώπισαν ἀσθένειες καί θανάτους καί προσπάθησαν νά δημιουργήσουν νέες ἑστίες ὑπό πολύ τραχεῖς συνθῆκες, σωματικές καί φυσικές. Τό γεγονός τῆς ἐπιβιώσεώς των μέ ἐφόδιο τήν πίστη καί τήν ἐλπίδα τούς ὁδήγησε νά προσφέρουν εὐχαριστία στον Θεό τό ἔτος 1621 γιά τήν ἐκπληκτική χάρη καί πρόνοιά Του.

Ἡ ἐπίσημη θεσμοθέτηση τῆς ἐθνικῆς ἑορτῆς προσφορᾶς εὐχαριστιῶν ἀπό τόν Πρόεδρο Ἀβραάμ Λίνκολν τό 1864 ἐπίσης συνδεόταν μέ μεγάλες δυσκολίες καί τραγωδία. Ἐπί τέσσερα σχεδόν ἔτη, τό ἔθνος εἶχε ἐμπλακεῖ σέ ἕναν φονικό ἐμφύλιο πόλεμο, καί καθώς ἡ σύρραξη ἔφθανε στό τέλος της, ὁ Πρόεδρος Λίνκολν ζήτησε ἀπό τούς συμπατριῶτες του νά προσφέρουν εὐχαριστία καί δοξολογία στόν Παντοδύναμο Θεό... καί διαπρύσιες προσευχές μεταμελείας καί ἱκεσίες στόν Μέγα Κυβερνήτη τῶν Πάντων ὡς ἀντίδωρο γιά τίς ἀνεκτίμητες εὐλογίες τῆς εἰρήνης, τῆς ἑνώσεως καί τῆς ἁρμονίας στήν χώρα.

Ἀπό τήν Ἁγία Γραφή οἱ στίχοι τῶν Ψαλμῶν μᾶς ὁδηγοῦν νά δοῦμε τήν δύναμη τῆς εὐχαριστίας ἐν μέσῳ ἀγώνων καί βασάνων. Ἐν μέσῳ βασάνων καί διωγμῶν, ὁ Ψαλμωδός ψάλλει, Ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή, καί ἵνα τί συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ, σωτήριον τοῦ προσώπου μου, ὁ Θεός μου (Ψαλμός 42:5). Ἡ ἀπόδοση εὐχαριστίας δυναμώνει τήν ἐλπίδα καί ἡ ἐλπίδα ὁδηγεῖ τήν πίστη στήν ἐν Κυρίῳ λύτρωση καί σωτηρία.

Ὅπως βλέπουμε στήν προέλευση τῆς Ἡμέρας τῶν Εὐχαριστιῶν, ἡ ἀληθινή εὐχαριστία καί ὁ χαρακτήρας τῆς εὐγνωμοσύνης μας ἀποκαλύπτονται καί ὅταν ἔχουμε τήν εὐλογία νά ζοῦμε ἐν εἰρήνῃ καί ἀφθονίᾳ ἀλλά καί ὅταν ἀντιμετωπίζουμε κακουχίες καί μεγάλες προκλήσεις. Καί στίς δύο περιπτώσεις καλούμεθα ὡς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ νά Τόν λατρεύσουμε, νά Τόν εὐχαριστήσουμε ὡς Δημιουργό, Ὑποστηρικτή καί Λυτρωτή μας, καί νά κοινωνήσουμε μαζί Του μέ πίστη καί ἀφοσίωση διά τοῦ ὑπέρτατου μυστηρίου τῆς εὐχαριστίας, τήν Θεία Εὐχαριστία. Μέ πνεῦμα εὐχαριστίας καί χάριτος, προσφέρουμε ἀπό τίς εὐλογίες μας ἔτσι ὥστε νά εὐλογηθοῦν καί ὅσοι ἔχουν ἀνάγκη. Σέ ἐποχές δοκιμασίας, ἡ μαρτυρία τῆς ἀποδόσεως εὐχαριστίας γίνεται περισσότερο δυναμική. Ἡ λατρεία, προσφορά καί εὐγωμοσύνη μας ἐν μέσῳ δυσκολιῶν ἐπιβεβαιώνουν τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Θεό, τήν πίστη μας στή λύτρωσή Του, καί τήν ἐλπίδα μας στή σωτηρία. Ἐπιδεικνύοντας τόλμη στήν ἀντιμετώπιση δυσκολιῶν, εἴμεθα σέ θέση νά διακηρύσσουμε Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος Αὐτοῦ (Ψαλμός 135:1).

Σέ αὐτή τήν εὐλογημένη Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν, ἀσχέτως συνθηκῶν τῆς ζωῆς μας, ἄς ὑψώσουμε τή φωνή μας προσφέροντας δοξολογία στόν Παντοδύναμο Θεό, μαρτυρία τῆς πηγῆς καί τῆς ὑποσχέσεως τῆς εὐγνωμοσύνης μας. Εἴθε ἐσεῖς καί ἡ οἰκογένειά σας νά ἑορτάσετε μιά εὐλογημένη ἡμέρα Εὐχαριστιῶν, ἡμέρα εὐγνωμοσύνης, ἀδελφοσύνης καί εἰρήνης.  

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος