Ἀριθ. Πρωτ. 17 / 04
 

Ἀρχιποιμαντορική  Ἐγκύκλιος

Ἱερά καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2004

 

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς

                       

Ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Καθώς εἰσήλθαμε στήν περίοδο τῆς  Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πλησιάζουμε τά σωτήρια Πάθη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί διανύουμε μία περίοδο στήν ὁποία μᾶς δίδονται θαυμάσιες εὐκαιρίες γιά νά μπορέσουμε νά προετοιμασθοῦμε γιά νά ἑορτάσουμε τήν ἁγία καί χαροποιό Ἀνάστασή Του. Αὐτή, λοιπόν, ἡ διαδρομή στίς ἑπόμενες ἑβδομάδες εἶναι τεραστίας σημασίας γιά τήν πνευματική ζωή μας. Αὐτό τό χρονικό διάστημα, ἡ εὐκαιρία μας γιά νά προσευχηθοῦμε καί νά λατρεύσουμε τόν Χριστό αὐξάνεται σέ μεγάλο βαθμό, καί ἡ προσπάθειά μας νά νηστεύσουμε ἐντείνεται σημαντικά. Καθώς καλλιεργοῦμε αὐτόν τόν ἔντονα πνευματικό τρόπο ζωῆς, γινόμεθα ἀποδέκτες μυριάδων ὑπέροχων πνευματικῶν καρπῶν.

Ὁ πιό σημαντικός ἀπ' τούς καρπούς αὐτούς εἶναι ἡ ἀνακαινιστική εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὁποία γεμίζει τήν καρδιά μας  ὅταν προσηλωνόμεθα σ' Ἐκεῖνον. Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μᾶς βοηθᾶ στό νά ὑπερπηδήσουμε ὅλα τά ἐμπόδια πού ἐνδέχεται νά δυσχεραίνουν  τήν ἐπίτευξη ἐγγύτερης σχέσεώς μας μέ τόν Χριστό, τόν σταυρωθέντα καί ἀναστάντα Κύριο. Στήν ἐπιστολή του πρός Φιλιππησίους, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος περιγράφει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ὡς εἰρήνην ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν, ἡ ὁποία φρουρεῖ τάς καρδίας ἡμῶν καί τά νοήματα ἡμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. (4:7). Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ εἰρήνη προσφέρεται μόνον κατόπιν καθημερινῆς προσευχῆς καί κοινῆς λατρείας, στοιχεῖα τά ὁποῖα ἐπαυξάνονται κατά τή διάρκεια τῆς Τεσσαρακοστῆς μέ ἀποτέλεσμα, οἱ σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους νά ἐμπλουτίζονται, διότι ἡ καλλιέργεια ἀγάπης, ἐμπιστοσύνης καί ἀμοιβαίου σεβασμοῦ ἔναντι τῶν συνανθρώπων μας ἐπιτυγχάνεται μόνο ὅταν ὑπάρχει εἰρήνη στήν καρδιά. Γι' αὐτό τόν λόγο, ἡ περίοδος τῆς Τεσσαρακοστῆς εἶναι περίοδος ἐμπλουτισμοῦ τῆς σχέσεώς μας ὄχι μόνο μέ τόν Χριστό, ἀλλά καί μέ τούς ἄλλους ἀπ' ὅλα τά στρώματα τῆς κοινωνίας. Εἶναι περίοδος κατά τήν ὁποία ὡριμάζουμε μέσα στήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μόνιμη πραγματικότητα πού μᾶς ἑνώνει ὅλους μας, οἰκειοθελῶς καί ἀπολύτως μέ τήν ἀνεξάντλητη ἀγάπη Του.

Ἐπί πλέον, ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἐπιφέρει τεράστια πνευματική ἀπελευθέρωση. Ἡ Τεσσαρακοστή εἶναι ἡ χρονική περίοδος μέ τά χαρακτηριστικά ἐκεῖνα πού συντελοῦν στήν βαθύτερη κατανόηση τοῦ ἑαυτοῦ μας. Εἶναι ἡ περίοδος κατά τήν ὁποία καλλιεργοῦμε τόν ἑαυτό μας στήν ἀναζήτηση αὐτογνωσίας, στήν καλλιέργεια εἰλικρινείας, καί στήν συγκέντρωση θάρρους τό ὁποῖο ἀπαιτεῖ ἡ μετάνοια, μέ σκοπό τήν συνεχῆ μεταμόρφωση καί κάθαρση τοῦ ἐσώτερου ἑαυτοῦ μας. 

Ἐπιπροσθέτως, ἡ Τεσσαρακοστή στοχεύει στό νά ἐμφυτεύσῃ στίς καρδιές μας τήν σημαντική ἀρετή τῆς ἀσκήσεως, δηλαδή τῆς πνευματικῆς προσπάθειας πού καταβάλλεται στήν ἀναζήτηση εὐσεβείας. Ἐδῶ, ἡ νηστεία εἶναι ἰδιαιτέρως ζωτική. Ὁ σκοπός τῆς νηστείας δέν περιορίζεται μόνο στήν ἐπιφανειακή ἀποχή ἀπό μερικές τροφές. Εἶναι μια πρακτική, πού ἔχει ὡς κύριο στόχο τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό ὅλες τίς ἐγκόσμιες ἐπιδιώξεις ἤ ὑλικές εὐχαριστήσεις οἱ ὁποῖες ἐκτρέπουν τήν προσοχή μας ἀπό τήν πνευματική κοινωνία μας μέ τόν Θεό. Ὁ σκοπός τῆς νηστείας εἶναι προπάντων ἡ συνεχής καί συνειδητή προσήλωσή μας στόν Θεό, ἡ ἀναζήτηση δέ πρῶτον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ (Ματθ. 6:33). Ὅταν ἀνακηρύσσουμε τόν Θεό ὡς κύρια προτεραιότητα τῆς ζωῆς μας, τότε ἀποκαθιστοῦμε στό νοῦ μας τήν εἰκόνα τῆς πραγματικότητος, στήν ὁποία Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Ἕνας πού οὐσιαστικά καλύπτει ὅλες μας τίς ἀνάγκες. 

Ἡ Τεσσαρακοστή εἶναι περίοδος πλούσια πού φέρει πολλούς πνευματικούς θησαυρούς καί καρπούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τή δύναμη ν' ἀπελευθερώσουν τίς ψυχές μας καί ν' ἀποκαταστήσουν τίς σχέσεις μας μέ τόν Θεό καί τούς ἄλλους. Αὐτή τήν ἁγία χρονική περίοδο, ἄς ἀφιερώσουμε τούς ἑαυτούς μας στήν προσπάθεια νά πλησιάσουμε τόν Θεό, μέσῳ προσευχῆς, λατρείας καί νηστείας, οὕτως ὥστε νά μεγαλώνῃ ἡ πίστη μας σ' Ἐκεῖνον, καί ἡ καρδιά μας νά γεμίζῃ μέ τήν αἰώνια ἀγάπη καί εἰρήνη Του. Εἴθε αὐτή ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη ν' ἀποτελοῦν στοιχεῖα δικά σας καί τῶν οἰκογενειῶν σας αὐτή τήν Τεσσαρακοστή καθώς πλησιάζουμε στά σωτήρια Πάθη καί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη

+ ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος