ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

 

Ἀριθμ. Πρωτ. 273/2022

 

Ἀρχιεπισκοπικὴ Ἐγκύκλιος γιὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Εὐχαριστιῶν.

 

24 Νοεμβρίου 2022

Πρὸς τοὺς Σεβασμιωτάτους καὶ Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τοὺς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καὶ Διακόνους, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὶς Μοναχές, τοὺς Προέδρους καὶ τὰ Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τοὺς Ἐντιμολογιωτάτους Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὰ μέλη τῆς Ἡγεσίας τῶν 100, τὰ Ἡμερήσια καὶ Ἀπογευματινὰ Σχολεῖα, τὶς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τὴ Νεολαία, τὶς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καὶ ὁλόκληρο τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

 

«Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν» (Πρὸς Φιλιππησίους 4:6).

Προσφιλεῖς ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Ἡ ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς ἡμέρας τῶν Εὐχαριστιῶν εἶναι ἡ πιὸ κατάλληλη στιγμὴ γιὰ ὅλους τοὺς ἁπανταχοῦ ἀμερικανοὺς νὰ εὐχαριστήσουμε τὸ Θεὸ γιὰ ὅλες τὶς εὐλογίες ποὺ ἁπλόχερα ἔδωσε στοὺς προγόνους μας, ὅταν αὐτοὶ μετανάστευσαν στὸ Νέο Κόσμο. Ὁ Πρόεδρος Κένεντυ, ὑπογραμμίζοντας τὴ σύνδεση τῆς ἑορτῆς μὲ τὴν εὐχαριστία πρὸς τὸ Θεό, ἐξέδωσε τὴ διακήρυξη 3560 στὶς 5 Νοεμβρίου 1963, σημειώνοντας: «Τρεῖς αἰῶνες πρίν, οἱ προπάτορές μας στὴ Βιρτζίνια καὶ στὴ Μασσαχουσέττη, μακριὰ ἀπὸ τὰ σπίτια τους, στὴ μοναξιὰ τῆς ἄγριας φύσεως, στάθηκαν γιὰ νὰ δοξάσουν τὸ Θεό. Στὴ συγκεκριμένη ἡμέρα, εὐχαρίστησαν εὐγνωμόνως γιὰ τὴν ἀσφάλειά τους, γιὰ τὴν ὑγεία τῶν τέκνων τους, γιὰ τὴν εὐφορία τῶν καρπῶν τῆς γῆς, γιὰ τὸ σύνδεσμο τῆς μεταξύ τους ἀγάπης καὶ γιὰ αὐτὴ τὴν ἁγία πίστη ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸ Θεό».

Ἡ ζωὴ γιὰ τοὺς πρώτους ἀποίκους ἦταν γεμάτη δυσκολίες μὲ πολλὲς κακουχίες καὶ στερήσεις. Εἶχαν ὅμως ὡς πρότυπο τὸν ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν, ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὸ Θεὸ «μετ᾽ εὐχαριστιῶν», ἀντιμετωπίζοντας τὶς δυσκολίες χωρὶς ὑπερβολικὴ θλίψη, ἀλλὰ μὲ ἐλπίδα πρὸς τὸν Κύριο. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ ὅλους ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦμε σὲ αὐτὴ τὴ μεγάλη χώρα τῶν εὐκαιριῶν καὶ τῆς ἀλληλεγγύης, ὅπως ὁ ἀπόστολος Πέτρος τονίζει: «πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιῤῥίψαντες ἐπ᾿ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν» (α᾽ Πέτρ. 5:7). Οἱ θλίψεις αὐτῆς τῆς ζωῆς δὲ συγκρίνονται μὲ τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ, εἴτε σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο εἴτε στὸν ἄλλο. Διότι τὸ πνεῦμα τῆς εὐχαριστίας καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐνδυναμώνει τὴ σχέση μας μὲ τὸ Θεό. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι ἡ κύρια λειτουργικὴ πράξη λατρείας πρὸς τὸ Θεό.

Ἔτσι λοιπὸν ἀγαπητοί μου χριστιανοί, αὐτὴ τὴν ἡμέρα τῶν Εὐχαριστιῶν ἂς κάνουμε πράξη τὴν πίστη μας στὸ Χριστό. Ἂς μὴ μεριμνοῦμε μὲ ὑπερβολικὸ ἄγχος γιὰ τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς, καθὼς «oὐδεὶς ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα, ἀλλὰ καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει» (Ματθ. 6:27-28). Ἀλλὰ μὲ ἱλαρὴ καρδία πλήρη ἀπὸ τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, ἂς ζοῦμε τὴν κάθε ἡμέρα σὰν τὴν ἡμέρα τῶν Εὐχαριστιῶν.

Μετὰ πατρικῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,

 

 

† ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος