Ἀριθμ. Πρωτ. 190/2022

 

Ἀρχιεπισκοπικὴ Ἐγκύκλιος γιὰ τὴν

Παγκόσμια Ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

 

14 Σεπτεμβρίου 2022

Πρὸς τοὺς Σεβασμιωτάτους καὶ Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τοὺς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καὶ Διακόνους, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὶς Μοναχές, τοὺς Προέδρους καὶ τὰ Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τοὺς Ἐντιμολογιωτάτους Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὰ μέλη τῆς Ἡγεσίας τῶν 100, τὰ Ἡμερήσια καὶ Ἀπογευματινὰ Σχολεῖα, τὶς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τὴ Νεολαία, τὶς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καὶ ὁλόκληρο τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

«Κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.»

(κατὰ Ἰωάννην 12:32)

Προσφιλεῖς ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Ἡ εὔσχημος ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἀποτελεῖ θαυμάσια εὐκαιρία γιὰ κάθε πιστὸ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς νὰ στρέψει τὴν προσοχή του στὸ ἀγαπημένο μας Ἑλληνικὸ Κολλέγιο καὶ τὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν σταυρικὴ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Σήμερα, ὅμως, τὸ εὐαγγέλιο τῆς ἑορτῆς μᾶς μιλάει καὶ γιὰ τὴν ἀποστολή μας ὥς χριστιανῶν σταυροφόρων. Μὲ ποιό τρόπο μποροῦμε νὰ φέρουμε τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας; Πρωτίστως φέροντας τὸ δικό μας σταυρό ἀγογγύστως, μὲ ἀγάπη καὶ συμπάθεια γιὰ τοὺς γύρω μας.

Ὑψώνουμε σήμερα τὸν Τίμιο Σταυρό, μιμούμενοι τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἱεροσολύμων Μακάριο, ὁ ὁποῖος πρῶτος ὕψωσε τὸν Τίμιο Σταυρὸ στὰ Ἱεροσόλυμα,

πολλοὺς αἰῶνες πρίν, δοξάζοντας τὸν Ἕνα ποὺ πέθανε ἐπάνω στὸ Σταυρό, γιὰ νὰ ἐξαγοράσει τὶς ζωές μας. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἑκουσίως ἀνῆλθε στὸ σταυρό, πεθαίνοντας γιὰ ἑμᾶς, ὅπως ψάλλουμε στὸ κοντάκιο τῆς ἑορτῆς: «Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως». Τὸ ἐρώτημα ὅμως ποὺ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ἐμᾶς εἶναι τί θέλουμε στὴ ζωή;

Θέλουμε μήπως νὰ θυσιαστοῦμε φιλανθρώπως, δείχνοντας ἀγάπη, ἔλεος καὶ συγχωρητικότητα πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας; Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔπραξε καὶ ὁ Κύριός μας ἐν τῷ σταυρῷ, κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου ὑπὲρ κάθε ἀνθρώπινης ὕπαρξης στὴ γῆ πάντοτε καὶ εἰς τὸ διηνεκές. Τὸ ἔλεός Του καὶ ἡ ἀγάπη Του δημιουργοῦν ἕνα πόλο ἕλξης, ὁ ὁποῖος ἕλκει κάθε ἄνθρωπο στὴν ὑπέρτατη λάμψη. Αὐτὴ εἶναι ἡ φύση, ἡ ἀποστολὴ καὶ ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας!

Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, δὲ θὰ μπορούσαμε νὰ ἔχουμε καλύτερο ὄνομα γιὰ τὴν ἀγαπημένη μας Σχολή ἀπὸ αὐτὸ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, γιατὶ αὐτὴ εἶναι πόλος ἕλξης τῶν μελλοντικῶν μας κληρικῶν. Ἡ κλήση τους δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἡ διαρκὴς ὕψωση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: «ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. 6:14). Ἂς ὑψώσουμε λοιπὸν τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωή μας, καὶ ἂς ἀναδείξουμε τὴ Σχολή μας, ὑποστηρίζοντάς την μὲ προσευχὴ καὶ γενναιοδωρία, ἀλλὰ κυρίως μὲ ἀφοσιωμένους νέους φοιτητὲς, οἱ ὁποῖοι θὰ φέρουν ψηλὰ τὸ Σταυρό, δοξάζοντας τὸν Κύριο καὶ Θεό.

Μετὰ πατρικῶν εὐχῶν καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης,

† ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος