Ἀριθ. Πρωτοκόλλου: 27 / 05

25 Μαρτίου 2005

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου

Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Καθώς ἐφέτος ἑορτάζουμε καί πάλι τήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἐνθυμούμεθα ἕνα γεγονός μεγίστης σημασίας. Τήν ἡμέρα αὐτή ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἀνεκοίνωσε στήν Παρθένο Μαρία τό μοναδικό Γεγονός τοῦ Εὐαγγελισμοῦ: πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διό καί τό γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ (Λουκ. 1:35).

Θεωρώντας τό ἱερώτατο αὐτό μήνυμα, ἐκπλησσόμεθα ἀπό τήν καθαρότητα τῆς ἐμπιστοσύνης καί τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως πού ἐκφράζονται στήν ἀπάντηση τῆς Μαρίας πρός τόν ἄγγελο: γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμά σου (Λουκᾶ 1, 38).

Ἡ ἀπάντηση τῆς Παρθένου Μαρίας εἶναι πολύ περισσότερο ἀπό μιάν ἁπλή διακήρυξη τῆς βαθειᾶς πίστεώς της. Οἱ λόγοι της σηματοδοτοῦν τή στιγμή κατά τήν ὁποία ἡ Θεοτόκος γίνεται τό πρῶτο πρόσωπο πού δέχεται τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου καί τό μοναδικό πρόσωπο τό ὁποῖο θά γίνει ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Αὐτά τά λόγια της σηματοδοτοῦν ἐπίσης τήν ἀπαρχή μιᾶς νέας ἀνθρωπότητος αἰωνίως συνδεδεμένης μέ τό Θεό ἐν σώματι καί ψυχῇ, μιᾶς ἀνθρωπίνης οἰκογενείας ἀφιερωμένης στήν διακονία καί ἀγάπη σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ταυτόχρονα, αὐτά τά λόγια τῆς Παναγίας Παρθένου ἀποτελοῦν τήν ἀνατροπή τῆς ὀδυνηρῆς κληρονομίας θανάτου καί ἀπομακρύνσεως ἀπό τόν Θεό, τήν ὁποία κληροδότησαν στό ἀνθρώπινο γένος ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, οἱ ἀρχικοί πρόγονοί μας. Ἡ ἐφ' ὅρου ζωῆς ἀφιέρωση τῆς Θεοτόκου στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐξεφράσθη διά τῶν λόγων της, ἀποτελεῖ πράξη ἀποκαταστάσεως ὑψηλοτάτου βαθμοῦ, πράξη ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ στήν συμφιλίωση ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπίνης οἰκογενείας μέσα στήν ἔνθερμη ἀγκάλη τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ. Ἐπομένως, τήν ἡμέρα αὐτή ἐπιβεβαιώνουμε, ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἑνωμένοι μέ τήν ἀγάπη τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλο καί τήν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη μας στόν Θεό, τή ζωτική σημασία τῆς ὑπέρτατης ἀφοσιώσεώς μας σέ Ἐκεῖνον σέ προσωπικό, οἰκογενειακό καί κοινωνικό ἐπίπεδο.

Ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἀναλογίζεται, ἐπίσης, τίς εὐρύτερες κοινωνικές καί πολιτικές συνέπειες τῆς Ἑορτῆς τῆς 25ης Μαρτίου, καθώς αὐτή σχετίζεται μέ τούς εὐγενεῖς ἀγῶνες τῶν ἀνθρώπων γιά ἐθνική ἀνεξαρτησία μέσα στήν πορεία τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Μέσα σ' αὐτό τό πλαίσιο, ἑορτάζουμε τήν 25η Μαρτίου ἐπίσης καί ὡς Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἑλληνικῆς Ἀνεξαρτησίας. Τήν ἡμέρα αὐτή τιμοῦμε τήν ἐκδήλωση πίστεως καί ἐμπιστοσύνης τῶν Ἑλλήνων τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι συνενώθησαν μετά ἀπό αἰῶνες καταπιέσεως ὑπό τήν Ὀθωμανική δουλεία. Ἐν μέσῳ φόβου καί ἀμφιβολίας, αὐτοί οἱ γενναῖοι Ἕλληνες ἐπέδειξαν ἐνώπιον ὁλοκλήρου τῆς οἰκουμένης τήν θαρραλέα, σίγουρη καί ἀκλόνητη ἀποφασιστικότητά των γιά τήν ἀνάκτηση τῆς ἐλευθερίας καί ἀνεξαρτησίας των. Ἔδειξαν στά μάτια τῆς παγκόσμιας κοινότητος τήν ἀπόλυτη ἐλευθερία καί ἀσφάλεια πού ἀπορρέει ἀπό τήν ἀπάρνηση ἐφήμερων, ἐγωιστικῶν ἀπολαύσεων πρός ἀναζήτηση κοινωνικῶν, ἐθνικῶν καί παγκοσμίων ἰδεωδῶν. Ἀντιμετωπίζοντας τήν πιθανότητα μιᾶς ἐπ' ἀόριστον ὑποδουλώσεως, ἔμπλεοι πίστεως διεκήρυξαν τήν ἀνεξαρτησία των· καί, ὑπό τήν προστασία τῆς Θεοτόκου, ἐπέτυχαν τήν τελική νίκη καί ἵδρυσαν τό ἐλεύθερο κράτος των.

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, καθώς συγκεντρωνόμεθα αὐτή τήν ἡμέρα γιά νά ἑορτάσουμε τήν ἐπέτειο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, καθώς ἀναλογιζόμεθα τήν ἐπιστροφή τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στόν Θεό διά τῆς ἀφιερώσεως τῆς Θεοτόκου στό θέλημά Του, καί καθώς σκεπτόμεθα τίς εὐρύτερες συνέπειες τοῦ φρονήματος καί τῆς πράξεώς της ἐπί τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας ὅλων τῶν ἐθνῶν τοῦ κόσμου μας, προσεύχομαι οἱ λόγοι τῆς ἐγκάρδιας ὑπακοῆς της στόν Θεό νά γίνουν δικοί μας λόγοι. Εἴθε νά ἀξιωθοῦμε νά ἀπαντήσουμε μέ τήν ἴδια ἐμπιστοσύνη καί πίστη στόν Κύριο καί νά ἀναφωνήσουμε, γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμά σου. Εἴθε οἱ ἰκεσίες τῆς Θεοτόκου νά μᾶς διαφυλάττουν καί προστατεύουν πάντοτε ὡς κοινότητα καί ὡς ἔθνος, καί νά μᾶς ὁδηγοῦν σέ πορεία ἐλευθερίας ἐξαρτωμένης μόνον ἀπό τόν μοναδικό Κύριο καί Θεό μας.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

+ὁ Ἀρχιεπίσκοπος  Ἀμερικῆς Δημήτριος