Μὲ ἀπέραντη χαρά καὶ βαθία συγκίνηση σᾶς καλωσορίζουμε Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρε σήμερον στὸν ἱστορικό Ἑλληνoρθόδοξον Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῆς πόλεως Φιλαδελφείας, κατά τῇ διάρκεια τῆς πρώτης ἐπίσκέψεώς Σας στὴν κοινότητά μας.

Αἰσθανόμεθα μεγίστη καὶ ἰδιαιτέρα τιμή καὶ εὐλογία ποὺ ἡ παρουσία Σας μᾶς κομίζει σήμερον Σεβασμιώτατε, ἰδιαιτέρως ἐν μέσω αὐτῶν τῶν δυσκόλων καὶ δυσχαρακτηρίστων ἡμερῶν τῆς πανδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ, ὅπου οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι πάλλονται καὶ κλονίζονται μὲ συναισθήματα φόβου, ἀνησυχίας, νευρικῶν καὶ ψυχολογικῶν καταστάσεων, ὄχι μόνο λόγω τῆς ἀσθενείας ἀλλά καὶ κυρίως λόγω τῶν διαφόρων σωματικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐπιπλοκῶν ὅπου ἡ ἐπιδημία προσδίδει καὶ ἐπιφέρει στὴν καθημερινότητα τοῦ πολίτου καὶ πιστοῦ. Ἀλλά ὅπως διαβάζουμε στὸ βιβλίο τοῦ  Ἐκκλησιαστή: «Τοὶς πᾶσι χρόνος καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι ὑπὸ τὸν οὐρανόν» (Ἐκκλ. 3.1), καὶ ὁ πολυεύσπλαχνος Θεός εὐρίσκεται ὑπό τὸν ἔλεγχο τῶν πάντων. Ὡς πιστοί, ὀφείλουμε νὰ ἐλπίζουμε στὴν θεραπευτικήν δύναμην καὶ παρουσίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ προσευχή μας, τόσο δι᾽ἡμᾶς, ὅσο καὶ διὰ τοῦς ἄλλους, ἄς γίνει ἱκεσία πρὸς τὸν Κύριον διὰ τήν θεραπείαν τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων.

Ἀπό τὰ φοιτητικά μου χρόνια στὴν Ἱερά Θεολογική σχολή του Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καὶ ὥς συμφοιτητής τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος, ἔτυχε νὰ ἔλθω σὲ ἐπαφή μὲ τὰ ποικιλότροπα χαρίσματα μὲ τὰ ὁποία ὁ Πανάγαθος καὶ Παντεπότης Θεός Σᾶς ἐπροίκισε. Συνάμμα, ἔχετε προσλάβει ἀφομοιωματικά ὅλην τὴν ἐκκλησιαστικήν πείραν ἡ ὁποία ἐκπηγάζει ἀπό τὴν κοιτίδα τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχείον, ὅπως ὁ Ἱερός διδάσκαλος τοῦ γένους Ἰωσήφ Βρυέννιος ἀναφωνεί: «Θεάται πᾶς ὁ φιλοθεάμων... τὰ κάλλη τῆς Πόλεως ταύτης... τὰς ἁγίας μονάς.... τῶν εὐγενίδων τὴν σωφροσύνην.... τὴν εὐλάβειαν τῶν μοναστηριῶν, τοὺς παννύχους ἤχους τῶν μοναχῶν, τὴν εὺταξίαν τοῦ κλήρου, ἀρχιερέων τὴν σεμνότητα, ἱερέων χορούς, καὶ τὴν τῶν καθ᾽ αὐτοῦς ζώντων ἐν Χριστῷ κεκρυμμένην ζωήν.... τὰς συνεχεῖς ἑορτᾶς, τῶν ἁγίων τὰ θαύματα, τὸ τῶν θεῖων εἰκόνων σεβάσμιον, καὶ τῶν ἁγίων παθῶν τὴν ὑπεροχήν» (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τὰ εὐρεθέντα, Β΄ τόμος ἐκδόσ. Βασ. Ρηγοπούλου, σελ. 222-223). Καὶ διὰ τὸν λόγον τούτον ἀντικρύζει κανείς εἰς Ἐσᾶς τὸ συνετόν καὶ τὸ σύννουν, τὴν ἐργατικότητα καὶ τὴν ψυχραιμία, τὸ ἰσχυρόν καὶ τὸ φιλάδελφον, τὴν αὐστηρότητα καὶ τὴν γλυκύτηταν, τὸ σκεπτικόν καὶ τὸ χαρίεν, τὸ δίκαιον καὶ τὸ φιλεύσπλαχνον.

Χαιρόμεθα ἰδιαιτέρως διὰ τὴν προαγωγήν Σας εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς καὶ δοξάζωμεν τὸν ἐν Τριάδι Θεόν δι’ αὐτήν, καὶ τὴν ἕως τώραν οὐσιαστικήν συμβολήν Σας εἰς τὴν ἐνίσχυσιν καὶ ἀνύψωσιν τῆς ὀμογενείας μας ἐν Ἀμερικῇ. Μὲ τὴν παρουσίαν Σας ἐνυδατώνετε τὸν ἰστό της, καὶ ἐπιτελεῖτε ἕνα ἀξιοθαύμαστον Θρησκευτικόν, ἐθνικόν, πολιτιστικόν καὶ ἐκπαιδευτικόν ἔργον. Ὀρθότατα ἐπιμένετε στὴν σημασία τῆς διατήρησης τῆς διαχρονικῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, κιβωτοῦ θησαυρῶν καὶ ὄρου τῆς ἐπιβίωσής μας ὡς γένους τῶν Ἑλλήνων.

Δυστυχῶς Σεβασμιώτατε, λόγω τῆς πανδημίας καὶ ἐν μὲσω τῆς Καλοκαιρινῆς περιόδου, πολλοί ἀπό τοῦς πιστοῦς ἐνορίτας μας δὲν ἦτο εἰς θέσιν νὰ παρευρεθοῦν σήμερον μαζί μας, σ᾽ αὐτήν τὴν λατρευτικήν καὶ σεβάσμιον σύναξιν ἀγάπης καὶ συνπροσευχῆς. ῾Ως ἐκ τούτου, Σᾶς διαβιβάζω τὸν σεβασμό καὶ τὰς ταπεινὰς εὐχάς καὶ δοξασίας ὅλων τῶν ἀπόντων, ἀλλά νοηρῶς συμπροσευχομένων ἀδελφῶν ἡμῶν, διὰ μὶαν εὺλογημένην, ὑγιάν καὶ παραγωγικήν ἀρχιερατικήν διακονίαν καὶ προσφορά ἐν Ἀμερικῇ.

Ἡ ἑλληνορθόδοξος κοινότης τοῦ ἱστορικοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Φιλαδελφείας ἑορτάζει τὸ ἔτος 2022 τὰ ἑκατό ἕτη ἀπό τῆς ἱδρύσεώς της, καὶ τὰ διακόσια ἔτη ἀπό τὸ τέλος τῆς ὁλοκληρώσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κτιρίου, καὶ ὑπήρξε καὶ θὰ ὑπάρξει Σεβασμιώτατε πιστόν καἰ ἀφοσιωμένον τέκνον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, καθώς καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου αὐτῆς, ἐκπληρώνοντας πάντοτε τὴν ἀποστολικήν πορείαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως στὴν εὐρυτέρα περιοχή τῆς Φιλαδελφείας.

Ἡ παρουσία καὶ ἡ ἐπίσκεψή Σας σήμερον  Σεβασμιώτατε, ἀναζωπυρεῖ τὴν ἀποστολήν καὶ τὴν σκληρή πνευματικήν ἐργασίαν μας, καὶ μᾶς προσδίδει δύναμην καὶ θάρρος πολύ, ὄχι μόνον νὰ συνεχίσουμε τὸν δύσκολο δρόμο καὶ τὸν καλόν ἀγώνα τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ ἐγχάραξε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἀλλά καὶ νὰ ἀποκτήσουμε περισσοτέρα δύναμην διὰ νὰ ἀνταπεξέλθωμεν καλῶς, ἐπιτυχῶς καὶ ὑγειῶς στὴν δύσβατον πορείαν ἐν μὲσω αὐτῆς τῆς τραγικῆς περιόδου τῆς πανδημίας.

Ἐκ μέρους τοῦ ἐκλησιαστικοῦ συμβουλίου καὶ τῶν πιστῶν τῆς εὐλογημένης αὐτῆς παλαιφάτου κοινότητος, δεχτεῖτε παρακαλῶ καὶ πάλιν τὴν εὐγνωμοσύνην μας διὰ τὰς Ὑμῶν προσευχάς καὶ εὐλογία ἐν μὲσω τῆς περιόδου τοῦ Δεκαπενθημέρου τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, καὶ εἴθε ὁ Κύριος νὰ διαφυλάττει πάντοτε Ὑμᾶς, καὶ προσδίδει στὴν Ὑμετέραν Σεβασμιότητα, διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔτη πολλά καὶ εὐλογημένα!

Τὸν Δεσπότην καὶ Ἀρχιερέαν Ὑμῶν Κύριε πάντοτε φύλαττε!

 ΑΞΙΟΣ!!!