Ἀριθ. Πρωτοκόλλου: 128 / 06

20 Νοεμβρίου 2006

Εἰδική Ἐγκύκλιος ἐπ' εὐκαιρίᾳ

Τῆς Ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα Βενεδίκτου 16ου εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Ἐπικοινωνῶ μαζί σας ἐξ ὀνόματος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς γιά νά σᾶς δώσω  πληροφορίες σχετικῶς πρός τήν ἐπικειμένη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Βενεδίκτου 16ου εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Ἐκεῖ, στό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Φανάρι, ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος θά ὑποδεχθῆ τόν Πάπαν Βενέδικτον ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῆς Θρονικῆς ἑορτῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤτοι τήν 30ην Νοεμβρίου ἡμέραν μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου  Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

            Ἡ ἐπίσκεψη αὐτή εἶναι μεγάλης σπουδαιότητος γιά τήν Ἐκκλησία, διότι ἀποτελεῖ οὐσιαστική συνέχιση τοῦ διαλόγου ἀγάπης μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσεως διαλόγου,   ὁ ὁποῖος ἤρχισεν τό 1964 στήν Ἰερουσαλήμ στό Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ὅταν οἱ ἀείμνηστοι Πάπας Παῦλος 6ος  καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας 1ος ἤραν τά ὀδυνηρά ἀναθέματα μεταξύ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τά ὁποῖα ἐξεδόθησαν τό ἔτος 1054. Μετά ἀπ' αὐτή τήν ἱστορική συνάντηση τοῦ ἔτους 1964, καθιερώθηκε ἡ πρακτική μεταξύ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Βατικανοῦ ἀμοιβαίων ἀποστολῶν στίς ἀντίστοιχες ἕδρες των κατά τίς ἀντίστοιχες Θρονικές Ἑορτές, ἤτοι τήν Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου στίς 30 Νοεμβρίου, καί τήν Ἑορτή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, στις 29 Ἰουνίου.  Ἀρχῆς γενομένης κατά τό ἔτος 1964, οἱ ἑκάστοτε Πάπαι καί Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι ταξίδευσαν κατά καιρούς προσωπικῶς στήν Κωνσταντινούπολη καί τήν Ρώμη γιά τίς ἑορτές αὐτές. Μποροῦμε, λοιπόν, νά ἐκτιμήσουμε πολύ περισσότερο τήν σημασία  τῆς ἐπικειμένης πρώτης ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα Βενεδίκτου 16ου στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὅταν ἀναλογισθοῦμε τό ἀνωτέρω  ἱστορικό της πλαίσιο.

 

            Ἡ ἐπίσκεψη αὐτή εἶναι πολύ περισσότερο ἀπό συμβολική. Ἐνέχει οὐσιαστική σπουδαιότητα ὡς δυνατότητα γιά τίς Ἐκκλησίες τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσεως νά προσεγγίσουν ἡ μία τήν ἄλλη σέ ἀμοιβαία κατανόηση συμφώνως πρός τήν ἔνθερμη προσευχή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,   ὁ Ὁποῖος ἐζήτησε ἀπό τόν Πατέρα Του ἵνα πάντες ἑν ὦσιν (Ἰωάν. 17:20-21) οἱ  πιστεύοντες εἰς Αὐτόν. Ἡ ἐπίσκεψη αὐτή   οὐσιαστικοποιεῖ τούς λόγους τῆς παρακλήσεως πού ἀπευθύνουμε κατά τήν Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, «ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου,  εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Ἔτσι, αὐτή ἡ ἐπίσκεψη ἀποτελεῖ εὐκαιρία διά τῆς ὁποίας οἱ λόγοι τῆς προσευχῆς μας ἔχουν τήν δυνατότητα νά ἀποκτήσουν ἀληθινήν οὐσίαν.

            Τέλος, ἡ ἐπίσκεψη αὐτή τοῦ Πάπα Βενεδίκτου στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι σημαντική λόγῳ τῆς ἐπικαιρότητός της ἐν σχέσει μέ τήν κατάσταση τοῦ συγχρόνου κόσμου, ὁ ὁποῖος ἔχει βιώσει πρωτοφανεῖς ἐνέργειες βίας ἄνευ αἰτίας καί διαβρώσεως τῆς ἰκανότητος τῶν ἀνθρώπων νά θεωροῦν ἀλλήλους ὡς ἱερά τέκνα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος εἶναι ἔνθερμος ὑποστηρικτής τῆς εἰρήνης, τῆς ἀνεκτικότητος  καί τῆς συμφιλιώσεως μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.  Αὐτό ὅμως τό πράττει  κάτω ἀπό πολύ δύσκολες συνθῆκες σέ μία χώρα ὅπου οἱ ἔννοιες τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ἀντιμετωπίζονται πολύ διαφορετικά ἀπ' ὅτι στήν χώρα μας ἤ στίς Εὐρωπαϊκές χῶρες. Για τόν λόγο αὐτό, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Βενεδίκτου ἐνέχει μία ἐπιπρόσθετη διάσταση, στό πλαίσιο τῆς ὁποίας δίδεται ἡ δυνατότητα σέ δύο παγκόσμιους θρησκευτικούς ἡγέτες νά συζητήσουν σημαντικά θέματα ἀφορῶντα στήν θρησκευτική ἐλευθερία καί τήν εἰρήνη μετάξύ ἀνθρώπων ὅλων τῶν θρησκειῶν, καί σέ θέματα σχετικά μέ τήν παγκόσμια ἀσφάλεια στό σύγχρονο κόσμο μας.

            Αὐτή ἡ ἐπίσκεψη ἀποτελεῖ ὄντως πολύτιμη εὐκαιρία, ὀφειλόμενη στήν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τόν Παράκλητον, πρός τό Ὁποῖον προσευχόμεθα νά προστατεύσῃ καί φωτίσῃ ὅλους τούς συμμετέχοντες εἰς αὐτήν τήν ἱστορικήν  ἐπίσκεψιν.  Μέ τό ἴδιο πνεῦμα,  καί ἐξ ὀνόματος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου, παρακαλῶ νά ἔχουμε τίς ὁλόθερμες προσευχές σας σέ αὐτή τήν χρονική συγκυρία τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ κόσμου μας, ἡ ὁποία εἶναι ἱερή συγκυρία ἐλπίδος καί ἀγάπης. Εἴθε ἡ χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά εἶναι μαζί σας. 

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης,

 

+ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος