Ἀριθμ. Πρωτ. 84/2023

Ἀρχιεπισκοπικὴ ἐγκύκλιος γιὰ τὸ Ἅγιο Πάσχα.

16 Ἀπριλίου 2023

Πρὸς τοὺς Σεβασμιωτάτους καὶ Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τοὺς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καὶ Διακόνους, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὶς Μοναχές, τοὺς Προέδρους καὶ τὰ Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τοὺς Ἐντιμολογιωτάτους Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὰ μέλη τῆς Ἡγεσίας τῶν 100, τὰ Ἡμερήσια καὶ Ἀπογευματινὰ Σχολεῖα, τὶς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τὴ Νεολαία, τὶς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καὶ ὁλόκληρο τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

«Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον;» (Μᾶρκον 16:3).

Προσφιλεῖς ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Κυρίῳ ἀναστάντι,

Φθάσαμε στὸ μυστήριο τῶν μυστηρίων καὶ πλησιάζουμε μὲ παρρησία στὸ μνημεῖο μαζὶ μὲ τὶς μυροφόρες. Καὶ διερωτώμαστε μαζί τους: «Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον»; Οἱ φύλακες ἐξαφανίσθηκαν, ὁ κῆπος εἶναι ἄδειος καὶ ἐμεῖς προσφέρουμε μῦρο καὶ ἀρώματα γιὰ νὰ ἀλείψουμε τὸν πολυτίμητο νεκρό. Ἀλλὰ αὐτὸς εἶναι ὁ Ἕνας ὁ ἤδη κεχρισμένος, ὁ Χριστός, καὶ δὲν ἔχει τὴν ἀνάγκη τῆς δικῆς μας προσφορᾶς! Δὲν χρειάζεται κἂν νὰ μετακινηθεῖ ὁ λίθος γιὰ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸν τάφο. Ὅμως ὁ ἄγγελος ἐκείνη τὴν ἡμέρα εἶπε στὶς γυναῖκες ποὺ ἔφθασαν στὸ μνημεῖο: «Οὐκ ἔστιν ὧδε ἀλλ᾽ ἠγέρθη»! Τότε γιατί μετακινήθηκε ὁ μέγας λίθος;

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί, στὰ γεγονότα τῆς ἀναστάσεως ὁ λίθος μετακινήθηκε ὄχι γιὰ τὸν ἀναστάντα Κύριο ἀλλὰ γιὰ ἐμᾶς, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συναναστηθοῦμε κι ἐμεῖς μαζί του. Ὁ τάφος ἄνοιξε γιὰ νὰ εἰσέλθουμε σὲ αὐτὸν θάπτοντας τὸν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ ἐγωϊσμοῦ. Καὶ ἂς ψάλουμε μαζὶ μὲ τὸν ψαλμωδὸ στὴν πασχαλινὴ

λειτουργία: «Χθὲς συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι» (Κανόνας τῆς Ἀναστάσεως, ᾠδή γ´). Ὁ τάφος εἶναι τὸ Θαβὼρ τῆς μεταμορφώσεώς μας. Ὁ τάφος εἶναι τὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς μας, ὅπου ἐκλπηρώνεται τὸ ρητὸ τῆς νηπτικῆς σοφίας: «Ἂν πεθάνεις πρὶν πεθάνεις, δὲ θὰ πεθάνεις ὅταν πεθάνεις»!

Ἔτσι, λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἂς μὴ ἀναρωτηθοῦμε «Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον». Ἂς κάνουμε κάθε προσπάθεια γιὰ νὰ τὸν μετακινήσουμε μὲ τὶς δυνάμεις μας! Ὁ Θεὸς θὰ μᾶς βοηθήσει στὸν ἀγώνα αὐτόν! Καὶ νὰ εἴμαστε σίγουροι ὅτι στὸν τάφο θάβουμε τὸν κακὸ ἑαυτό μας, θάβουμε τὰ ἐγκόσμια, γιὰ νὰ ἀναγεννηθοῦμε μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ! Ὁ λίθος εἶναι ἀσήκωτος ἐξαιτίας τῶν θλίψεων καὶ τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἀλλὰ ὁ Θεὸς μᾶς συγχωρεῖ κατὰ πάντα καὶ μᾶς ζητᾶ νὰ πράξουμε τὸ ἴδιο γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας. Ἡ συγχώρηση εἶναι ἡ δύναμη ποὺ μετακινεῖ τὸν λίθο τῆς ἁμαρτίας καὶ στρώνει τὸ δρόμο τῆς ἀγάπης. Αὐτὴ ἐξάλλου εἶναι καὶ ἡ πραγματικὴ ἀνάσταση στὴ ζωὴ αὐτή, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αἰώνια ζωή. Ἂς ἀναστηθοῦν στὴν καρδιά μας ἡ ἀγάπη, ἡ συγχώρηση καὶ ἡ φιλανθρωπία γιὰ ὅλους, καὶ ἂς γίνουμε ἔτσι γνήσια τέκνα τῆς Ἀναστάσεως. Ἂς γίνει αὐτὸ τὸ Πάσχα γιὰ ὅλους μας τὸ μυστήριο τῶν μυστηρίων, ἡ πύλη πρὸς τὴν αἰώνια ζωὴ διὰ μέσῳ τοῦ ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Χριστὸς ἀνέστη!

† ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος