Ἀριθ. Πρωτ. 121 / 05

 

24 Νοεμβρίου 2005

Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν

 

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

 

            Καθώς βιώνουμε τήν ὡραιότητα τῆς φθινοπωρινῆς ἐποχῆς αὐτούς τούς τελευταίους μῆνες τοῦ ἔτους, πλησιάζουμε στήν ἐθνική ἑορτή τῆς Ἡμέρας Εὐχαριστιῶν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μιά θαυμάσια εὐκαιρία γιά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό γιά τήν πληθώρα τῶν εὐλογιῶν τίς ὁποῖες μᾶς προσφέρει καθημερινά. Σέ πολλούς ἐξ ἡμῶν ἡ Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν δίδει τήν δυνατότητα νά συναντηθοῦμε μέ μακρυνούς συγγενεῖς καί φίλους σέ ἕναν τόσο προσφιλῆ ἑορτασμό ζωῆς. Ὅμως, ἡ μεγαλύτερη σπουδαιότητα τῆς Ἡμέρας Εὐχαριστιῶν ἔγκειται στό γεγονός ὅτι μᾶς προσφέρει τήν ἱερή εὐκαιρία νά συναντηθοῦμε γιά νά διακηρύξουμε ὅλοι μαζί τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας, ἀγαθῶν τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουμε σ' αὐτή τήν ὑπέροχη χώρα.

 

            Ἡ προέλευση τῆς Ἡμέρας Εὐχαριστιῶν στήν ἱστορία τοῦ ἔθνους μας τονίζει αὐτή τήν ἀναγνώριση. Οἱ ἄποικοι πού εἶχαν διαφύγει ἀπό τήν Εὐρώπη γιά νά ἀποφύγουν τούς θρησκευτικούς διωγμούς τοῦ δεκάτου ἑβδόμου αἰῶνος, ἀνακάλυψαν μιά καινούργια πατρίδα στήν Ἀμερική. Ὅμως, ἡ τιμή πού ἔπρεπε νά πληρώσουν γιά τήν ἐλευθερία των ἐμπεριεῖχε σημαντικές δυσκολίες καί κίνδυνο. Ἀβέβαιες συνθῆκες διαβιώσεως, δύσκολο κλῖμα, καί ἐπικίνδυνα ταξίδια ἦταν οἱ καθημερινές ἐμπειρίες των. Ἐν τούτοις, μέσῳ τῆς πίστεως, οἱ πρῶτοι ἄποικοι ὑπερίσχυσαν. Αὐτό τούς ἔκανε νά πλημμυρίσουν μέ συναισθήματα εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό διότι ἐγνώριζαν ὅτι μόνον Ἐκεῖνος εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας τήν ὁποίαν ἀπελάμβαναν. Πράγματι, δέν εἶναι δύσκολο νά φαντασθοῦμε τήν ἐνθάρρυνση πού ἔνιωθαν οἱ πρῶτοι ἄποικοι στούς παρακλητικούς λόγους τοῦ Ψαλμωδοῦ, « Αὐτός ἐστιν ὁ Θεός, Αὐτός ἐποίησεν ἡμᾶς, καί οὐχ ἡμεῖς, ἡμεῖς δέ λαός Αὐτοῦ καί πρόβατα νομῆς Αὐτοῦ. Εἰσέλθετε εἰς τάς πύλας Αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει, εἰς τάς αὐλάς Αὐτοῦ ἐν ὕμνοις· ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ, αἰνεῖτε τό ὄνομα Αὐτοῦ (Ψαλμ. 99, 3-4). Μέσα σέ αὐτό τό πνεῦμα γεννήθηκε ἡ ἰδέα τοῦ πρώτου ἑορτασμοῦ τῆς Ἡμέρας Εὐχαριστιῶν τό 1621.

 

            Δύο αἰῶνες ἀργότερα, τό ἔθνος μας ἐνεπλάκη σέ ἕναν σκληρότατο ἐμφύλιο πόλεμο. Τό 1863, ὁ Πρόεδρος Ἀβραάμ Λίνκολν ἐξέδωσε Διακήρυξη καθιερώνοντας «μιά Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν καί Δοξολογίας στόν ἀγαθοεργό Πατέρα μας πού κατοικεῖ στούς Οὐρανούς.» Στήν διάκηρυξή του αὐτή, ὁ Λίνκολν δέν ἀγνόησε τίς καταστροφές του ἐμφυλίου πολέμου. Πράγματι, ἀπηύθυνε ἔκκληση πρός τό ἔθνος νά προσευχηθῇ γιά τήν ἐπούλωση τῶν τραυμάτων τῶν κοινοτήτων καί οἰκογενειῶν οἱ ὁποῖες εἶχαν τραυματισθεῖ ἀπό τήν διαμάχη. Ἐπίσης, ἔστρεψε τήν προσοχή του στόν Θεό, σημειώνοντας τήν μεγάλη ἀφθονία ὑλικῶν ἀγαθῶν καί φυσικῶν πόρων τοῦ ἔθνους λέγοντας, «Αὐτά τά ὑπέροχα πράγματα δέν τά ἐπινόησε ἀνθρώπινο μυαλό καί δέν τά δημιούργησε ἀνθρώπινο χέρι. Εἶναι τά δῶρα τῆς χάριτος τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ ...».

 

            Στίς ἡμέρες μας, γιά διαφορετικούς λόγους, ἡ Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν δέν συνοδεύεται ἀπό λιγότερο ἀβέβαιες ἤ ἐπικίνδυνες συνθῆκες ἀπό αὐτές τῶν περασμένων αἰώνων. Ὅμως, ὅπως οἱ πρόγονοί μας ἀντιμετώπισαν μέ πίστη τίς μεγάλες τρικυμίες, μέ τόν ἴδιο τρόπο καί ἐμεῖς πρέπει νά σκεπτόμεθα μέ εὐγνωμοσύνη τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς προστατεύει πάντοτε μέ ἀγάπη, μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό κάθε δυσκολία, καί μᾶς εὐλογεῖ συνεχῶς μέ τά ἀγαθά τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας. Ὡς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πολίτες καί κάτοικοι των Η.Π.Α., πρέπει νά ἐμπνεόμεθα ἀπό τήν ἱστορία μας καί νά διατηροῦμε τήν ἴδια πεποίθηση, ἐμπιστοσύνη καί ἐπίγνωση ὅτι μόνον ὁ Θεός εἶναι ἡ πηγή τῆς εὐημερίας μας τήν ὁποία συνεχῶς ἀπολαμβάνουμε. Καθώς συγκεντρωνόμεθα ὡς οἰκογένειες καί κοινότητες ἀνά τήν ἐπικράτεια, ἄς ἐκφράσουμε τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μας σέ Ἐκεῖνον, τόν φιλεύσπλαγχνο Πατέρα μας, καί ἄς ἐπιβεβαιώσουμε τήν ἀφοσίωσή μας ὡς λατρευτικές κοινότητες πίστεως καί διακονίας τῶν ἄλλων, οὕτως ὥστε νά μπορέσουμε ὅλοι νά γνωρίσουμε τήν χωρίς ὅρια ἀγάπη καί τό πλούσιο ἔλεος τοῦ ἐλεήμονος καί μεγάλου Θεοῦ μας.

 

            Ἀποτελεῖ θερμή μου προσευχή, αὐτή ἡ Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν νά ἀποβῇ γιά ὅλους εὐκαιρία νά χαροῦμε τήν παρουσία τῶν ἄλλων γύρω μας, νά ἑδραιώσουμε τήν πεποίθησή μας στήν συνεχῆ προστασία τοῦ Θεοῦ, καί νά μή λησμονήσουμε ὅτι τά θαυμαστά ἔργα καί δῶρα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀναπόσπαστα στοιχεῖα τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας. Εἴθε ὁ Θεός νά εὐλογῇ ἐσᾶς καί τίς οἰκογένειές σας αὐτή τήν ὑπέροχη Ἡμέρα Εὐχαριστιῶν καί εἴθε ὁ Θεός νά εὐλογῇ τῆν Ἀμερική.

 

 

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

 

ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος