ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 20 / 05

 

14 Μαρτίου 2005

Μεγάλη καί Ἁγία Τεσσαρακοστή

 

Δεῦτε συνέλθωμεν, ἐν τῷ ταμείῳ τῆς ψυχῆς,

Κυρίῳ τάς εὐχάς ἀποδιδόντες, καί βοηθῶντες·

Πάτερ ὁ ἐν Οὐρανοῖς, τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ἄνες

καί ἄφες, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος.

(Πρωϊνός Ὕμνος Τρίτης Α´ Ἑβδομάδος

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Νέας Ὑόρκης, Νέας Ἰερσέης, Κονέκτικατ, Πενσυλβάνιας, Ντέλαγουέρ καί Μέρυλαντ                      

Ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Καθώς ἀρχίζει ἡ ἱερά περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι σημαντικό νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἰσερχόμεθα σέ μία πολύ ἱερά περίοδο τοῦ ἔτους ἡ ὁποία ἐνέχει τεράστιο πνευματικό δυναμικό γιά τήν ψυχή μας, τή σχέση μας μέ τόν Θεό καί τή ζωή μας στή Βασιλεία Του. Ἡ Τεσσαρακοστή δέν ἀποτελεῖ ἁπλῶς μία χρονολογική ἀναφορά τῶν ἡμερῶν καί ἑβδομάδων πού ὁδηγοῦν στόν ἑορτασμό τῆς Ἑορτῆς τῶν Ἑορτῶν. Ἡ Τεσσαρακοστή εἶναι ἕνα δῶρο, ἕνας πνευματικός θησαυρός μιά ἰδιαίτερη εὐκαιρία νά στρέψουμε ὁλόκληρη τήν προσοχή μας πρός τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς μας διά τῆς μετανοίας καί προσευχῆς.

            Τίς τελευταῖες ἑβδομάδες, οἱ ἑόρτιες εὐκαιρίες τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας κατηύθυναν τήν καρδιά καί διάνοιά μας στήν ὁδό τῆς μετανοίας. Ὁδηγηθήκαμε στό νά ἀντικρύσουμε τό μέγα μυστήριο τῆς παρά τοῦ Θεοῦ συγχωρήσεως, ἡ ὁποία δίδεται στόν κάθε ἄνθρωπο πού ἀποζητᾶ τό ἔλεός Του μέσῳ τῆς εἰλικρινοῦς καί ταπεινῆς προσευχῆς. Μέσα από τίς παραβολές καί τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας, μᾶς ζητήθηκε νά στρέψουμε τήν προσοχή μας πρός τόν ἑαυτόν μας, νά εἰσχωρήσουμε στά «ἐνδότερα τῆς ψυχῆς μας,» νά ἐπανέλθουμε ὅπως ὁ Ἄσωτος Υἱός καί νά συνειδητο-ποιήσουμε τήν κατάσταση τῆς ζωῆς μας καί τήν ἀνάγκη μας νά ἐκζητήσουμε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.

            Αὐτή ἡ διαδικασία αὐτοεξετάσεως, ἐπαναφορᾶς στόν ἑαυτό μας καί πορείας μας μέσα ἀπό τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μᾶς ὁδηγεῖ στόν Σταυρό, στόν τόπο ὅπου ὅλες οἱ ἁμαρτίες συγχωροῦνται τελικά ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἐδῶ, μᾶς περιμένει νά ἐπιστρέψουμε ἐν μετανοίᾳ. Μᾶς περιμένει γιά νά ἀκούσῃ τό ταπεινό κλάμμα τό ὁποῖο ξεχειλίζει ἀπό τήν ψυχή μας. Ὁ φιλεύσπλαγχνος Θεός μας περιμένει νά μᾶς ἀγκαλιάσῃ στό τέλος τῆς Τεσσαρακοστιανῆς διαδρομῆς ἡ ὁποία, διά τῆς ἐξομολογήσεως, προσευχῆς καί νηστείας, θά μᾶς ὁδηγήση σέ εὐλογημένη καί λυτρωτική ἕνωση μαζί Του.

            Κατά συνέπεια, στήν ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρέπει νά ἀφιερωθοῦμε στήν ὁδό τῆς μετανοίας. Πρέπει νά χρησιμοποιήσουμε τά ἰσχυρά ἐφόδια τά ὁποῖα μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός καί ἡ Ἁγία Ἐκκλησία Του ὡς μέσα γιά νά ἀνοίξουμε τή ζωή μας σ' Ἐκεῖνον, παρακαλώντας Τον νά μᾶς συγχωρήσῃ καί νά μπορέσουμε νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. Πρῶτον, ὁδηγούμεθα στή μετάνοια μέσῳ τῆς μελέτης τῶν ἐνδοτέρων τῆς ψυχῆς μας καί τῆς συνειδητοποιήσεως τῆς ἀνάγκης μας γιά μετάνοια. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖ τόν καθέναν ἀπό ἐμᾶς στό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως οὕτως ὥστε νά μπορέσουμε νά λάβουμε τήν θεία καθοδήγηση καί ἀπαραίτητη ἐπιβεβαίωση γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ἐπιστρέψουμε στόν Πατέρα. Δεύτερον, ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή μᾶς ὁδηγεῖ σέ συχνή καί ἀληθινή προσευχή. Μέσῳ τῆς προσωπικῆς κοινωνίας μας μέ τόν Θεό καί τῆς συμμετοχῆς μας στή θεία λειτουργία, ὁ Θεός μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τίς πῦλες τῆς μετανοίας στή δόξα καί εὐλογία τῆς ζωῆς στή Βασιλεία Του. Μέσῳ τῆς προσευχῆς εἰσερχόμεθα στά «ἐνδότερα τῆς ψυχῆς μας», ἀναγνωρίζουμε τήν ἀνάγκη μας γιά σωτηρία καί κάνουμε ἔκκληση στήν εὐσπλαγχνία Του γιά τήν συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Τρίτον, ἐπίσης κατά τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μιά περισσότερο ἔντονη τήρηση τῆς ἀσκήσεως τῆς νηστείας μᾶς βοηθᾶ στήν πραγματοποίηση τῆς μετανοίας. Αὐτό τό δῶρο μᾶς προσφέρεται ἀπό τήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς βοηθήσῃ νά ὑπερνικήσουμε τούς πειρασμούς καί ἄλλες δυνάμεις οἱ ὁποῖες ἐπιζητοῦν τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τόν Θεό. Διά τῆς μετανοίας καί τῶν ἄλλων τεραστίων πνευματικῶν ἐφοδίων τῆς πίστεώς μας, γινόμεθα ἱκανοί νά ἀπελευθερωθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν ἐπιθυμία μας γιά τά κοσμικά καί προσωρινά, καί νά προσανατολίσουμε τήν ψυχή μας στά οὐράνια καί αἰώνια.

            Καθώς ξεκινοῦμε αὐτό τό μοναδικό πνευματικό ταξίδι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, παρακαλῶ τόν καθέναν ἀπό ἐσᾶς νά ἀκολουθήσῃ τήν ὁδό τῆς μετανοίας. Εἰσέλθετε στά ἐνδότερα τῆς ψυχῆς σας καί ἀναλογισθῆτε τήν κατάσταση καί ἀνάγκες τῆς ζωῆς σας. Συνειδητοποιῆστε τήν ἀνάγκη σας γιά τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἐπιστρέφοντας σ' Ἐκεῖνον διά τῆς μετανοίας. Τοποθετῆστε τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας πρό τῆς ψυχῆς σας καί βιῶστε τή λυτρωτική του δύναμη καί τήν μεταμορφωτική ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Εἴθε ὁ ἀγαθός καί ἐλεήμων Θεός νά σᾶς ἐνδυναμώνῃ μέσῳ τῆς ἐξομολογήσεως, προσευχῆς καί νηστείας κατά τή διάρκεια τῆς Τεσσαρακοστῆς ἀλλά καί ὁλόκληρης τῆς ἐπιγείου ζωῆς σας πρός ἐπίτευξη τῆς αἰώνιας ἑνώσεως μαζί Του.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

+ὁ Ἀρχιεπίσκοπος  Ἀμερικῆς Δημήτριος