Ἀριθ. Πρωτ.  143 / 15

1 Σεπτεμβρίου 2015

Ἀρχή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους

Ἡμέρα Προστασίας τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντος

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Στήν Ἑορτή τῆς Ἰνδίκτου, ἡ ὁποία σηματοδοτεῖ τήν ἀρχή τοῦ Νέου Ἐκκλησια-στικοῦ Ἔτους, καθοδηγούμεθα ἀπό τό προσφιλές καί σεβάσμιό μας Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο νά τιμήσουμε τήν Ἡμέρα γιά τήν Προστασία τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντός μας. Ἡ σχέση τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Ἰνδίκτου μέ τήν Ἡμέρα τοῦ περιβάλλοντος εἶναι σημαντική λόγῳ τῆς ἀλλαγῆς τῶν ἐποχῶν, τῆς ἀγροτικῆς κληρονομιᾶς καί τῶν ἰσχυρῶν θεμελίων τῆς λατρείας μας καί τῆς θεολογίας ἀναφορικά πρός τίς σχέσεις τοῦ Δημιουργοῦ μας μέ τά δημιουργήματά Του. Ἐπιβεβαιώνουμε αὐτή τή στάση μέσα ἀπό τούς ὕμνους τῆς ἡμέρας αὐτῆς καθώς ψάλλουμε ἐν σοφίᾳ ἐποίησας καιρούς ἡμῖν καί χρόνους προσθέμενους (Αἴνοι Ὄρθρου)  καί Δημιουργέ Παντοκράτορ ... τό παρόν ἔτος τοῦτο ὡς ἀγαθός εὐλογήσας φύλαττε ἐν εἰρήνῃ (Ἐξαποστειλάριον Ὄρθρου) .

Στήν θεϊκή πράξη τῆς δημιουργίας μας ἀποκαλύπτεται ἡ σχέση μας μέ τήν δημιουργηθείσα τάξη. Διά τῆς δυνάμεως καί χάριτος τοῦ Δημιουργοῦ μας ὁ Ὁποῖος ἔπλασε τά πάντα καί τήν ἀνθρωπότητα κατ’ εἰκόνα Του, ἀνακαλύπτουμε τό μοναδικό ρόλο μας ὡς διαχειριστῶν ὅλων ὅσα ἔπλασε ὁ Θεός. Ὅπως ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα ἐπλάσθηκαν καί τοποθετήθηκαν στόν κῆπο γιά νά ἐργάζονται καί νά φυλάσσουν αὐτόν (Γένεσις 2:15), ἔτσι κι ἐμεῖς ἔχουμε τήν εὐθύνη νά φροντίζουμε καί νά προστατεύουμε τή δημιουργία Του. Ὅπως ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα ἐπῆραν ἐντολή ἀπό τόν Θεό νά αὐξάνωνται καί νά πληθύνονται καί νά ἄρχουν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς (Γένεσις 1:28), ἔτσι ἔχουμε κι ἐμεῖς τήν ἐξουσία νά διαχειριζόμεθα τήν δημιουργηθείσα κτίση μέ φροντίδα καί σεβασμό γιά τήν διατήρηση τῆς ζωῆς καί τήν κάλυψη τῶν ἀνθρωπίνων καί περιβαλλοντικῶν ἀναγκῶν. Πρέπει ἐπίσης νά ἐπιβεβαιώνουμε στή σχέση μας μέ τόν Θεό τό γεγονός ὅτι διά τῆς σοφίας Του καί διά τοῦ δημιουργικοῦ δυναμικοῦ μας, εἴμεθα σέ θέση νά διατηροῦμε καί νά προστατεύουμε τό φυσικό περιβάλλον ἐνῶ ἀντιμετωπίζουμε περιβαλλοντικές προκλήσεις καί πιέσεις τεχνολογικῶν καινοτομιῶν, οἰκονομικῶν δυνάμεων, αὐξήσεως τοῦ πληθυσμοῦ καί φυσικῶν καταστροφῶν.

Πλασμένοι κατ’εἰκόνα Θεοῦ ὡς διαχειριστές τῆς φυσικῆς τάξεως, προσφέρουμε τήν μαρτυρία τῆς ἀγαθότητος τῆς κτίσεως. Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν (Γένεσις 1:31), Ἡ συνειδητοποίηση ἐκ μέρους μας αὐτῆς τῆς ἐγγενοῦς ἀγαθότητος σέ ὅλα ὅσα ἔπλασε ὁ Θεός φαίνεται πρωτίστως στή σχέση μας μαζί Του. Θαυμάζουμε ἐπίσης τήν ὡραιότητα, πολυπλοκότητα καί λειτουργία τῆς κτίσεως, ἀναγνωρίζοντας τήν θεϊκή προέλευση, τόν σκοπό καί τήν ἀγαθότητα. Κηρύσσουμε τό Εὐαγγέλιο, ὁδηγῶντας ἅπαντας στήν ἀποκάλυψη τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ μέσῳ τοῦ Χριστοῦ. Προσφέρουμε διακονία ἐλπίδος καί μεταμορφώσεως, καθώς ὁδηγοῦμε ἄλλους στήν ἴαση, ἀσφάλεια καί σωτηρία δι’ Ἐκείνου. Διά τῆς προσευχῆς καί τῆς λειτουργικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ταξιδεύουμε κάθε ἡμέρα, κάθε ἑβδομάδα, στή διάρκεια ὁλοκλήρου τοῦ κύκλου τοῦ ἔτους καί οἱ ζωές μας ὁδεύουν πρός τήν ἔνδοξη πλήρωση τοῦ χρόνου καί τήν αἰώνια ζωή σέ κοινωνία μέ τόν Θεό.

Καθώς ἑορτάζουμε αὐτή τήν Ἑορτή, ἄς ἀφιερώνουμε τό χρόνο μας στίς ἑορτές καί τήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας, στήν καθημερινή ζωή προσευχῆς καί κοινωνίας μέ τόν Θεό καί στή διατήρηση τῆς πνευματικῆς ζωῆς μας διά τῶν κανόνων τῆς πίστεώς μας. Ἄς ἐπιβεβαιώνουμε ἐπίσης ὅτι ἔχουμε πλασθεῖ καί χρισθεῖ διαχειριστές τῆς δημιουργηθείσας τάξεως. Ἀπό τή σχέση καί κοινωνία μας μέ τόν Θεό, ἄς προσφέρουμε μαρτυρία τῆς ἀγαθότητος τῆς κτίσεώς Του καί τῆς ἱερότητος τῆς ζωῆς.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος