Επίσημη Βιογραφία του Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Γέροντος Ἀμερικῆς, κ. Δημητρίου.

φωτογραφία​: Joe McNally

Ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Γέρων Ἀμερικῆς, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Ὡκεανῶν, Ἀτλαντικοῦ τε καί Εἱρηνικοῦ, κ. Δημήτριος (Τρακατέλλης) ἐγεννήθη ἐν Θεσσαλονίκῃ, τῇ 1ῃ Φεβρουαρίου 1928, ἔνθα καί ὡλοκλήρωσε τάς ἐγκυκλίους αὐτοῦ σπουδάς. Τό 1950 ἀνεδείχθη ἀριστοῦχος πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Διάκονος ἐχειροτονήθη τό 1960 καί Πρεσβύτερος τό 1964. Τό ἔτος 1967 ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Βρεσθένης, ὑπηρετήσας παρά τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἀθηνῶν, ἐπιφορτισθείς διά τῆς εἰδικῆς εὐθύνης ἐπί θεμάτων καί προγραμμάτων ἐκπαιδεύσεως τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου. Ἐκλεγείς τό 1968 Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος δέν ἀπεδέχθη τήν ἐκλογήν διά λόγους σχετιζομένους πρός τήν κανονικήν τάξιν καί τήν τότε ἐπικρατοῦσαν ἐν Ἑλλάδι πολιτικήν κατάστασιν. Ἀνεδείχθη Διδάκτωρ «μετ' ἐπαίνου» τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard τό ἔτος 1972, ἐνῷ τό 1977 ἀνηγορεύθη ἀριστοῦχος Διδάκτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Τό ἔτος 1991 ἀνυψώθη εἰς Τιτουλάριον Μητροπολίτην Βρεσθένης. Τό 1993, μετά διαμονήν ἄνω τῶν 20 ἐτῶν ἐν Ἀμερικῇ, ἐπέστρεψεν εἰς τήν Ἑλλάδα προκειμένου νά ἀσχοληθῇ μέ τήν ἀκαδημαϊκήν ἔρευναν, τό συγγραφικόν ἔργον, καί τήν ἐκ παραλλήλου ἄσκησιν τῶν καθηκόντων αὐτοῦ ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν. Τήν 19ην Αὐγούστου 1999 ἐξελέγη ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς, ἐνθρονισθείς ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τήν 18ην Σεπτεμβρίου. Κατά τήν μακράν παραμονήν αὐτοῦ ἐν Ἀμερικῇ διετέλεσε Διακεκριμένος Καθηγητής Βιβλικῶν Σπουδῶν καί Χριστιανικῶν Πηγῶν ἐν τῇ Ἱ. Θεολογικῇ Σχολῇ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης, διδάξας ἐκ παραλλήλου καί ὡς Ἐπισκέπτης Καθηγητής τό μάθημα τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐν τῇ Θεολογικῇ Σχολῇ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard. Ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος ἐδημοσίευσε πολλά βιβλία καί ἄρθρα ἐπιστημονικοῦ καί θεολογικοῦ περιεχομένου ἑλληνιστί τε καί ἀγγλιστί. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρονται τά βιβλία τοῦ «The Prexistence of Christ in Justin Martyr», «Ὁ ὑπερβατικός Θεός τοῦ Εὐγνώστου», «Παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», «Ἐξουσία καί Πάθος», «Χριστός ὁ προϋπάρχων Θεός», καί «Οἱ Πατέρες ἑρμηνεύουν». Μετέσχεν ἐπίσης ἑκατοντάδων ἐπιστημονικῶν καί θεολογικῶν συνεδρίων ἐν Εὐρώπῃ καί Ἀμερικῇ, τυγχάνει δέ μέλος διαφόρων ἐπιστημονικῶν ἐταιριῶν, χρηματίσας ἅμα καί μέλος Ἐπιτροπῶν ἐκδόσεως Θεολογικῶν περιοδικῶν. Ὁ εἰρημένος Ἀρχιεπίσκοπος πλήν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης εἶναι γνώστης τῆς Ἀγγλικῆς, Γαλλικῆς, Γερμανικῆς, Ἑβραϊκῆς, Λατινικῆς, Ἀραμαϊκῆς καί Κοπτικῆς. Κατά γενικήν ὁμολογίαν ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος διακρίνεται διά τό χριστιανικόν του ἦθος, τήν ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτῆρος του, τά διανοητικά του χαρίσματα, τάς στερεάς πνευματικάς του ἀξίας, τήν ἐμβριθῆ θεολογικήν του κατάρτισιν, ὡς καί τήν πίστιν καί ἀφοσίωσίν του εἰς τήν Ἐκκλησίαν ὡς Σῶμα Χριστοῦ καί Κιβωτόν Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Θεωρεῖται δε ὡς μία τῶν σημαντικοτέρων συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν καί θεολογικῶν προσωπικοτήτων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ονομαστική: 26 Ὀκτωβρίου