ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 104/10

 

14 Σεπτεμβρίου 2010

Ἡ Παγκόσμια Ὕψωση τοῦ

Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώ-χους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Τήν ἡμέρα αὐτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, σᾶς χαιρετῶ μέ τήν ἀγάπη καί τήν χαρά τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί σᾶς παρακαλῶ νά μελετήσετε τό μήνυμα τῆς ἡμέρας αὐτῆς μέσῳ ἑνός ἀπό τούς ἐμπευσμέ-νους ὓμνους τῆς λατρείας μας. Στήν ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ ψάλλουμε: «Φώτισον ἡμᾶς τῇ ἐλλάμψει σου Σταυρέ Ζωηφόρε˙ ἁγίασον ἡμᾶς τῇ ἰσχύϊ σου πανσέβαστε Σταυρέ˙ καί κράτυνον ἡμᾶς τῇ Ὑψώσει σου». Αὐτό τό τριπλό προσευχητικό αἲτημα, ὃπως δίδεται στόν ὓμνο, μᾶς προσφέρει βοήθεια γιά νά καταλάβουμε τό νόημα τῆς μεγάλης Ἑορτῆς τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Πρῶτον, «φωτιζόμεθα μέ τήν ἒλλαμψη τοῦ Σταυροῦ». Αὐτή εἶναι μία ὑπέροχη λάμψη πού ἀκτινοβολεῖ ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί φωτίζει τόν νοῦ καί τήν ψυχή μας. Εἶναι μιά πνευματική λαμπρότης, ἡ ὁποία φωτίζει τίς ψυχές διότι προσφέρει τήν ἀγάπη ὡς ἀπόλυτη ἀρχή καί κανόνα ζωῆς, τήν ἀγάπη ὡς ἒκφραση τῆς ὑπέρτατης σοφίας τοῦ Θεοῦ. Ἡ λάμψη τοῦ Ὑψουμένου Σταυροῦ, ὡς μοναδική φωτιστική δύναμη, εἶναι στήν οὐσία ἡ λάμψη τῆς χωρίς ὃρια ἀγάπης τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, τόν Ὁποῖο λατρεύουμε αὐτή τήν ἱερή ἡμέρα τῆς 14ης Σεπτεμβρίου.

Δεύτερον, «ἁγιαζόμεθα διά τῆς ἰσχύος τοῦ Σταυροῦ». Διά τοῦ Σταυροῦ καί τῆς θυσίας πού ἒγινε ἀπό τόν ἀναμάρτητο Κύριο, συνετρίβη ἡ δύναμη τῆς ἁμαρτίας. Οἱ ἁμαρτίες μας συγχωρήθηκαν. Ἡ ὁδός πρός τήν ἁγιότητα ἂνοιξε. Ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό ἀποκαταστάθηκε διά τοῦ Σταυροῦ, καί διά τῆς πίστεως στόν Χριστό ἡ ζωή μας μπορεῖ νά ἀποκατασταθῆ στήν κατάσταση ἁγιότητος καί εἰκόνος Θεοῦ, ὃπως εἲχαμε ἀρχικῶς δημιουργηθῆ. Καθιστάμεθα ἃγιοι διά τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ, μέ συνέπεια νά μποροῦμε νά προχωρήσουμε στήν ἀναζήτηση καί τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ στήν ἐκλογή τῶν εὐλογιῶν τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καί στήν ἀφιέρωση ὁλόκληρης τῆς ζωῆς μας στόν Χριστό. Αὐτό εἶναι τό μονοπάτι πού ὁδηγεῖ στήν ἁγιότητα διά τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ.

Τέλος, «ἐνισχυόμεθα διά τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ», ὃπως τό διακηρύξαμε στόν ὓμνο πού ἀναφέραμε ἀνωτέρω. Αὐτή εἶναι μιά ἡμέρα πού μᾶς δίνει δύναμη γιά τή ζωή μας στόν κόσμο αὐτό, καί γιά τήν προσπάθειά μας νά εἲμαστε μέ τόν Θεό πάντοτε, καί ὑπό οἱεσδήποτε συνθῆκες. Τήν ἡμέρα αὐτή ὁ Σταυρός ὑψώνεται ὣστε νά τόν ἰδοῦν ὃλοι. Οἱ Ἐκκλησίες μας στολίζονται μέ τόν Σταυρό, οἱ κληρικοί μας εὐλογοῦν μέ τόν Σταυρό, καί οἱ πιστοί φέρουν τόν Σταυρό, ὂχι μόνο ὡς κόσμημα, ἀλλά καί ὡς δύναμη. Πέραν τοῦ γεγονότος ὃτι ὁ Σταυρός ἀποτελεῖ τό σύμβολο τῆς πίστεώς μας, ὁ ἲδιος Σταυρός προσφέρει δύναμη μέσῳ τῆς πίστεώς μας στό ἐπίτευγμα τοῦ Χριστοῦ ὃταν καρφώθηκε ἐπί τοῦ Σταυροῦ.

Προσφιλεῖς ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Κατά τήν διάρκεια τῆς γιορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀποτελεῖ παράδοση, οἱ πιστοί τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Ἀμερική, νά προσ-φέρουν δωρεές στήν προσφιλή Ἑλληνική Ὀρθόδοξη Θεολογική Σχολή μας τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καί νά ἀναπέμπουν προσευχές ὑπέρ τῶν φοιτητῶν, διδασκάλων, ἐφόρων καί εὐεργετῶν πού προσφέρουν γενναιόδωρα γιά τό ἒργο καί τήν ἀποστολή αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ ἱδρύματος. Ἀκολουθώντας τόν ὓμνο τοῦ Ἑσπερινοῦ πού ἀναφέραμε πάραπάνω, μποροῦμε νά ἀναγνωρίσουμε τήν ἀλήθεια ὃτι ἡ Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀποτελεῖ ἓνα τόπο φωτισμοῦ γιά ἂνδρες καί γυναῖκες, ὃπου ἐμπλουτίζονται μέ τήν γνώση τῆς πίστεως καί μέ διανοητικά προσόντα, ἀλλά ὃπου πολύ περισσότερο ἀποκτοῦν πνευματική ὡριμότητα καί βαθειά γνώση τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως καί τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ. Ἐπί πλέον, οἱ φοιτηταί μας ὁδηγοῦνται στό μονοπάτι τῆς ἁγιότητος διά τῆς λατρείας, τῆς προσευχῆς, καί τῆς πνευματικῆς καθοδηγήσεως πού χαρακτηρίζουν τήν Θεολογική Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Στό παρεκκλήσιο τῆς Σχολῆς, στούς χώρους προσευχῆς, καί στίς τάξεις τῶν μαθημάτων, βοηθοῦνται νά δοῦν τόν δρόμο τοῦ Σταυροῦ. Προετοιμάζονται γιά μιά ζωή θυσίας, προσφορᾶς, αὐταπαρνήσεως, καί ὑποταγῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης ἐνισχύονται νά ἀκολουθήσουν στή ζωή τους τήν κλήση τοῦ Θεοῦ. Οἱ προκλήσεις πού συνοδεύουν τήν ἱερωσύνη, καί ἡ ἑτοιμασία γιά διακονία τήν ὁποία λαμβάνουν στήν Σχολή, μεταγγίζει στίς ψυχές τους τήν ἰσχύ καί δύναμη τοῦ Σταυροῦ, ἒτσι ὣστε νά μποροῦν νά βγοῦν στόν κόσμο καί νά κηρύξουν διά τῆς δυνάμεως καί ἰσχύος τοῦ Χριστοῦ.

Καθώς γιορτάζουμε τήν μεγάλη αὐτή γιορτή τῆς Ἐκκλησίας μας, παρακαλῶ θερμῶς, μαζύ μέ τίς προσευχές μας νά ἒχουμε τήν θέληση νά δώσουμε μέ γενναιοδωρία, ἒστω καί ἀπό τό ὑστέρημά μας, γιά τίς ἀνάγκες τῆς Σχολῆς μας τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Εἲθε, αὐτή τήν ἡμέρα νά ἀντικρίσουμε τόν Ὑψούμενο Σταυρό, καί νά γιορτάσουμε τήν μεγάλη ἀγάπη καί σοφία τοῦ Θεοῦ, καθώς ἀφιερώνουμε τόν ἑαυτό μας σέ μιά ζωή ἁγιότητος, καί καθώς ἀντικρίζουμε τήν δύναμη τοῦ Σταυροῦ γιά κάθε μέρα, καί στήν πορεία μας πρός αἰώνιο ζωή.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος