Ἀριθ. Πρωτ. 147 /14

1 Σεπτεμβρίου 2014

Ἀρχή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους

Ἡμέρα Προστασίας τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντος

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς

Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Καθώς ἑορτάζουμε τήν Ἑορτή τῆς Ἰνδίκτου, ἀρχή τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ζητοῦμε ἀπό τόν μεγάλο καί ἐλεήμονα Θεό μας «νά εὐλογίσῃ τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός Του» (Ὕμνος τοῦ Ὄρθρου). Ἐξ αἰτίας τῆς ἀγαθότητος καί χάριτός Του εἴμεθα σέ θέση νά ἑορτάζουμε τήν ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καί νά εὑρισκόμεθα ἐνώπιον ἑνός νέου εὐλογημένου κύκλου ἑορτῶν καί ἐπετείων τῆς Ἁγίας  Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. Προσμένοντας τά ὑπέροχα καί θαυμάσια πράγματα τά ὁποῖα ὁ Κύριός μας θά πραγματοποιήσῃ στίς ζωές, ἐνορίες καί οἰκογένειές μας, περιμένουμε νά λάβουμε τίς εὐλογίες οἱ ὁποῖες θά ἔλθουν διά τῆς λατρείας, προσευχῆς καί διακονίας μας.

Ἡ ἐποχή αὐτή τοῦ ἔτους σηματοδοτεῖ ἐπίσης τήν ἀρχή τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ ἔτους ὅταν τά παιδιά καί οἱ νέοι μας ἐπιστρέφουν στό σχολεῖο. Ἐπιπλέον εἶναι ἡ ἐποχή, σέ συνάρτηση μέ τό νέο Ἐκκλησιαστικό καί ἀκαδημαϊκό ἔτος, κατά τήν ὁποία ἀρχίζουν τά προγράμματά τους ἡ θρησκευτική Ἑλληνική παιδεία μας καί τά ἡμερήσια σχολεῖα τῶν ἐνοριῶν μας σέ ὁλόκληρη τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή μας. Αὐτές οἱ διακονίες εἶναι σημαντικές γιά τή διδασκαλία καί καλλιέργεια τῆς πνευματικῆς καί πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς μας στίς ψυχές τῶν νέων μας, ἀλλά εἶναι ἐπίσης σημαντικές γιά τήν εὐημερία τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς οἰκογενείας.

Μέ τήν συνεχιζόμενη ἔμφασή μας στό θέμα τῆς προσφάτου Κληρικολαϊκῆς Συνελεύσεώς μας, Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Οἰκογένεια: Κατοικητήριο τοῦ Χριστοῦ καί Μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου Του, ξεκινοῦμε αὐτό τό ἐκκλησιαστικό ἔτος σκεπτόμενοι τήν προτεραιότητα τῆς ἐνδυναμώσεως τῶν οἰκογενειῶν διά τῶν ἐπιμορφωτικῶν διακονιῶν τῶν ἐνοριῶν μας. Εἶναι ἐπίσης καί ἡ ὥρα νά ἑστιάσουμε τήν προσοχή μας στό σημαντικό ρόλο τῆς Χριστιανικῆς ἐπιμορφώσεως ἐντός τοῦ οἰκογενειακοῦ περιβάλλοντος.

Στό ἱερό ἔργο μας τῆς κατηχήσεως πρέπει νά ἐπιβεβαιώνουμε ὅτι ἡ ἐπιμόρφωση στήν ἐνορία καί στό σπίτι ἀποτελεῖ προσπάθεια συνεργείας καί ἀφιερώσεως ἀπό τήν πλευρά τοῦ κλήρου, τῶν διδασκάλων καί τῶν γονέων. Ἐκτός ἀπό τήν προσφορά γνώσεως σχετικά μέ τήν πίστη μας καί τόν Ἑλληνικό πολιτισμό μας ἤ τήν διδασκαλία βασικῶν ἐπιστημῶν, τά προγράμματα στήν ἐνορία θά πρέπει νά τονίζουν τήν ταυτότητα τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς οἰκογενείας καί νά προσφέρουν ἐφόδια πού θά ὁδηγοῦν τίς οἰκογένειες στό νά παραμένουν συνδεδεμένες μέ τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία. Μέσα ἀπό τή λατρεία, προσευχή, σκέψη καί κατήχηση στό σπίτι, οἱ οἰκογένειες θά πρέπει νά ἐνισχύουν τήν καθοδήγηση πού τούς προσφέρεται μέσα ἀπό τίς ἐκπαιδευτικές διακονίες τῆς ἐνορίας, γαλουχώντας τά μέλη τῆς οἰκογενείας στήν πίστη γενόμενοι κατ’οἶκον ἐκκλησία (Ρωμ. 16:5, Κολ. 4:15).

Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική οἰκογένεια ἡ ὁποία ἐνδυναμώνεται καί καθοδηγεῖται ἀπό τήν ἐπιμορφωτική διακονία τῆς ἐνορίας καθίσταται μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου. Τά μέλη τῆς οἰκογενείας συνδέονται μέ τόν Θεό καί μέ τήν πρωταρχική ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας. Τά παιδιά καί οἱ νέοι καλλιεργοῦνται στήν πίστη. Συνδέουν τίς ἀξίες, τά ἰδανικά καί τούς θησαυρούς τῆς πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς των μέ τήν σημερινή πραγματικότητα ὡς Ὀρθοδόξου οἰκογενείας. Καί ἡ οἰκογένεια λαμβάνει τήν σοφία καί τήν πνευματική καθοδήγηση πού ἀπαιτεῖται γιά νά ἀναπτύξῃ τό δυναμικό κάθε μέλους, νά ὡριμάσῃ ἐν Χριστῷ, νά διακονῇ ἄλλους καί νά ἀποδίδῃ τιμή καί δόξα στόν Θεό.

Καθώς σκεπτόμεθα τήν ἔναρξη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καί τή διακονία μας στίς οἰκογένειες, ἀναγνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι αὐτή ἡ ἡμέρα ἔχει ἐπιλεγῆ ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο μας ὡς Ἡμέρα Προστασίας τοῦ Φυσικοῦ Περιβάλλοντος. Μέ εὐγνώμονες καρδιές καί ὡς πιστοί διαχειριστές, πρέπει ἐπίσης νά ἀνανεώσουμε τή δέσμευσή μας νά προστατεύσουμε ὅλα ὅσα ὁ Θεός δημιούργησε. Τό ἐπιτυγχάνουμε αὐτό ὅταν ἀναγνωρίζουμε πρακτικές καταχρήσεως, σπατάλης καί καταστροφῆς καί ἐπιβεβαιώνουμε τήν προτεραιότητα τῆς διατηρήσεως καί τοῦ σεβασμοῦ πρός τή ζωή. Καθιστάμεθα μάρτυρες τοῦ Δημιουργοῦ μας καί τῆς χάριτός Του ὅταν ἐπιδιώκουμε νά ἐξοικονομοῦμε, ἀνανεώνουμε καί μεταμορφώνουμε τόν κόσμο γύρω μας σέ παραγωγικό καί ὠφέλιμο γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί τίς ἐπερχόμενες γενεές.

Καθώς ἀρχίζουμε τό νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος, παρακαλῶ ἀπ’ ὅλους σας νά σκεφθῆτε τίς δραστηριότητες καί ἐνέργειές σας γιά τό φυσικό περιβᾶλλον καί νά καταβάλετε κάθε προσπάθεια γιά τήν προστασία τῆς δημιουργίας. Σχετικά μέ τήν οἰκογένεια, παρακαλῶ ὅλες τίς ἐνορίες μας νά ὀργανώσετε, ἀξιολογήσετε καί προσφέρετε τά μέσα γιά νά διασφαλίσετε ὅτι τά ἐπιμορφωτικά προγράμματά μας βοηθοῦν τίς οἰκογένειες νά γίνουν Ὀρθόδοξες Χριστιανικές οἰκογένειες. Εἴθε νά καταβάλουμε κάθε προσπάθεια νά ἐξοπλίσουμε καί νά οἰκοδομήσουμε τίς οἰκογένειες μέ ἑνότητα πίστεως καί μέ τή γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ (Ἐφεσ. 4:13) ἔτσι ὥστε κάθε μέλος τῆς οἰκογενείας νά ἔχῃ τήν πνευματική βάση νά ὡριμάσῃ ἐν Χριστῷ καί ἡ οἰκογένεια νά καταστῇ κατοικητήριον Ἐκείνου καί μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου Του. Ἐπίσης, καθώς ζητοῦμε τίς ἄφθονες εὐλογίες τοῦ Κυρίου μας ἐντός τοῦ κύκλου αὐτοῦ τοῦ ἔτους,  νά προσευχόμεθα  Ἐκεῖνος νά διατηρῇ τίς οἰκογένειές μας ἐν εἰρήνῃ, ἀσφαλεῖς καί προστατευμένες ἀπό κάθε κίνδυνο.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

†Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος