Ἀριθ. Πρωτ. 119 / 12

23 Σεπτεμβρίου 2012

Μνήμη Ὁλοκαυτώματος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Στίς συναντήσεις μας λατρείας τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοσύνης καί διακονίας ὡς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τονίζουμε τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἱστορικής μνήμης. Ἡ μνήμη αὐτή ἀποτελεῖ ἤδη πράξη μας ἀναφορικά μέ τούς Μάρτυρες, τούς Ἁγίους, καί σημαντικά γεγονότα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Μνημονεύουμε ἐν πίστει τούς πατέρες, τίς μητέρες, τούς ἀδελφούς καί τίς ἀδελφές μας πού ἔζησαν πρίν ἀπό ἐμᾶς. Ἐνθυμούμεθα τούς τόπους ἐκείνους τῆς κληρονομιᾶς μας ὅπου ἡ πίστη καί ὁ πολιτισμός, τό Γένος μας καί οἱ κοινότητές μας βίωσαν τεράστιες προκλήσεις, τραγωδίες καί θριάμβους.

Στήν προκειμένη περίπτωση, μνημονεύουμε τό Ὁλοκαύτωμα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐπελέγη αὐτή ἡ Κυριακή διότι τόν μήνα Σεπτέμβριο τοῦ 1922 κορυφώθηκαν οἱ σφαγές καί ἡ βίαια ἀπέλαση πολλῶν ἐτῶν. Στή διάρκεια τοῦ μηνός αὐτοῦ, οἱ Ἕλληνες τῆς Σμύρνης δέχθηκαν βάρβαρες ἐπιθέσεις, τά σπίτια, οἱ ἐπιχειρήσεις καί οἱ ἐκκλησίες τους παραδόθηκαν στίς φλόγες, καί χιλιάδες ἐξ αὐτῶν ἀναγκάσθηκαν νά φύγουν μέ ἐλάχιστες ἐλπίδες σωτηρίας. Ἡ συγκεκριμένη αὐτή τεραστίων διαστάσεων τραγωδία ἀπετέλεσε μέρος μιᾶς μεγάλης σειρᾶς παρόμοιων τραγωδιῶν πού διεπράχθησαν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων καί ἄλλων Χριστιανικῶν πληθυσμῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἑκατομμύρια ἐξαναγκάσθηκαν νά φύγουν ἀπό τίς πατρογονικές ἑστίες τους. Μέ τίς μαζικές ἐκτελέσεις καί τόν συνεχῆ φόβο τῆς βίας, ἡ ἀσφάλεια καί αἴσθηση εὐημερίας των διαταράχθηκε καί ἡ ἐλευθερία των καταστράφηκε.

Μνημονεύουμε αὐτό τό Ὁλοκαύτωμα σήμερα στίς ἐνορίες μας διότι μοιραζόμεθα μιά κληρονομιά πίστεως καί πολιτισμοῦ μέ τόσους ἄλλους πού πέθαναν ἤ βίωσαν αὐτή τήν φοβερή τραγωδία καί διότι οἱ ἐπιπτώσεις της συνεχίζουν νά ἐπηρεάζουν τίς ζωές οἰκογενειῶν, κοινοτήτων καί ἐθνῶν μέχρι καί τίς ἡμέρες μας. Ἐνθυμούμεθα ἐπίσης ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὡς ἄνθρωποι πίστεως, ὅτι ἔχουμε ἕνα σημαντικό ρόλο στήν ἀντιμετώπιση τῶν ἀδικιῶν στόν κόσμο μας. Ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τῶν Ἀποστόλων, τῶν Μαρτύρων καί τῶν Ἁγίων, καλούμεθα νά δοῦμε τίς προκλήσεις τῆς ἀνθρώπινης καταστάσεώς μας, νά μιλήσουμε γιά τίς  κακίες τοῦ κόσμου μας πού καταστρέφουν τή ζωή καί τήν εἰρήνη, καί νά ἀνακουφίσουμε ἐκείνους πού εἶναι θύματα τοῦ μίσους καί τῆς βίας. Τελικά, προσβλέπουμε στόν Χριστό πού ἀποκάλυψε τή χάρη καί τή συγχώρηση ὑπό τίς χειρότερες συνθῆκες, πού κατεδίκασε τό κακό διδάσκοντας ταυτοχρόνως τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη, καί πού ἔδειξε συμπόνοια γιά τίς δοκιμασίες καί τραγωδίες τῶν ἀνθρώπων προσφέροντας ἴαση καί σωτηρία.

Μέ αὐτό τό πνεῦμα καί γιά νά προσφέρουμε τήν πρέπουσα ἀναγνώριση στήν τραγωδία τῆς Σμύρνης καί τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ζητοῦμε ἀπό τίς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς νά τιμήσουν τήν 23η Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρα μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί νά προσφέρουν προσευχές μνημοσύνου γιά τούς πολλούς πού ἡ ζωή τους ὑπέστη ριζική ἀλλαγή. Ἐπίσης ἐνθαρρύνουμε τίς κοινότητές μας νά ὀργανώσουν καί νά προγραμματίσουν εἰδικές ἐκδηλώσεις πού αὐξάνουν τήν ἐνημερότητα ἀναφορικά μέ τέτοια γεγονότα καἰ ἄλλες παρόμοιες βδελυρές πράξεις, καί νά ἀνακαλύψουν εἰρηνικούς τρόπους γιά τήν ἐπίλυση διαφορῶν καί τήν καλλιέργεια πνεύματος ἀνοχῆς καί κατανοήσεως στόν σύγχρονο κόσμο μας. Ἀκόμη, ἄς συνεχίσουμε νά καλλιεργούμε τήν εὐθύνη πού ἔχουμε νά ἐνθυμούμεθα τό ἱστορικό παρελθόν μας, νά ἐπιδεικνύουμε συμπόνοια γιά τούς ἀπανταχοῦ τῆς γῆς συνανθρώπους μας, νά προσφέρουμε τήν ἀλήθεια μέ ἀγάπη καί ν’ ἀναζητοῦμε τίς εὐλογίες τῆς ζωῆς, τῆς ἀσφάλειας καί τῆς ἐλευθερίας γιά ὅλους.

 

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος  Ἀμερικῆς Δημήτριος