Ἀριθ. Πρωτ. 19 / 04

25η Μαρτίου 2004

Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου

Ἡμέρα Ἐθνικῆς  Ἀνεξαρτησίας

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς                    

Ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Καθώς ἑορτάζουμε τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου, πανηγυρίζουμε καί τιμοῦμε ἕνα γεγονός ἀσυνήθιστης σπουδαιότητος. Τό κύριο γνώρισμα αὐτῆς τῆς σημαντικῆς ἑορτῆς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἀπολύτως ἀξιοθαύμαστη συνάντηση μεταξύ τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ καί τῆς Παρθένου Μαρίας. Ὁ διάλογος μεταξύ των, τόν ὁποῖο μέ τόσο ὡραῖο τρόπο μᾶς ἀφηγεῖται στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του ὁ  Εὐαγγελιστής Λουκᾶς (Λουκᾶς. 26-38), μᾶς προσφέρει μία θαυμάσια ἔκφραση πίστεως, μιᾶς πίστεως τῆς ὁποίας ἡ δύναμη συνδέεται μέ θαρραλέα ἀνθρώπινη εἰλικρίνεια καί ἀπέραντη ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.

            Ἡ ἀνωτέρω περιγραφή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ  μᾶς παρουσιάζει ἕνα ἰσχυρό ἀνθρώπινο πρότυπο στό πρόσωπο τῆς Παρθένου Μαρίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα αὐθεντικῆς εἰλικρίνειας καί τέλειας ἐμπιστοσύνης στόν Θεό. Πράγματι, ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ καί τό ἄγγελμά του πρός τήν Παναγία ἦτο ἕνα  καταπληκτικό φαινόμενο τό ὁποῖο προκάλεσε σημαντικό φόβο στήν καρδιά της. Ὅμως, ἡ Παναγία, ξεπέρασε τόν ἀρχικό φόβο της ἀποδεχόμενη τήν ἀμέτρητη ἀγάπη καί δύναμη τοῦ Θεοῦ. Πράγματι, τό ἀρχικό μήνυμα τοῦ Ἀρχαγγέλου δημιούργησε σημαντικές ἀμφιβολίες στό πνεῦμα της. Παραμέρισε, ὅμως, τίς ἀμφιβολίες της ἀκούγοντας τήν φωνή τοῦ ἀγγέλου ὁ ὁποῖος τῆς ἀνακοίνωσε ὅτι θά ἐγεννοῦσε υἱόν διά τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πίστευσε ὁλοκληρωτικά ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ῥῆμα (Λουκᾶ 1, 37).  Αὐτή ἀκριβῶς ἡ ἀποδοχή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀκλόνητη πίστη της σ' Ἐκεῖνον τῆς ἔδωσαν τήν ἐλευθερία ν' ἀπαντήσῃ στήν ἀναγγελία τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ μέ τήν θαρραλέα διακήρυξή της, γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμά σου (Λουκᾶ 1, 38).

            Ἀπό τό παράδειγμα τῆς Θεοτόκου, μαθαίνουμε τήν σπουδαιότητα πού ἔχει ἡ καλλιέργεια τῆς καρδιᾶς μας σέ σημεῖο πού νά δέχεται τήν ἀνείπωτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καί τοῦ νοῦ μας γιά νά μπορῇ νά εἶναι σέ θέση νά ἀναγνωρίζῃ τά θαύματα τά ὁποῖα εἶναι δυνατά μέσῳ Ἐκείνου, ὅταν παραμερίζουμε τήν ἀμφιβολία καί μέ τήν καρδιά μας ὀρθάνοιχτη ἀγκαλιάζουμε τήν πίστη. Ἐκεῖ πού ἀναμέναμε φυσικές καί ἀνθρώπινες ἀντιδράσεις φόβου καί ἀμφιβολίας, ἀντ' αὐτῶν βιώνουμε τήν μαρτυρία τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, τοῦ ἀκλόνητου θάρρους καί τῆς ἀπέραντης ἐλπίδος στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου, τήν ὁποία χαιρετοῦμε ὡς κεχαριτωμένη (Λουκᾶ 1, 28) καί τήν ὁποία ὑμνοῦμε ὡς εὐλογημένην ἐν γυναιξί (Λουκᾶ 1, 42).

            Ἡ σημασία αὐτῶν τῶν γεγονότων γίνεται πολύ μεγαλύτερη ὅταν ἀναλογισθοῦμε ὅτι ἡ Ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου συμπίπτει μέ τήν Ἡμέρα τῆς Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλλάδος τό 1821, ὅταν Ἕλληνες καί φιλέλληνες συνενώθησαν γιά νά ἀποτινάξουν τόν ζυγό τῶν δυνάμεων καταπιέσεως καί ἐχθρότητος πού τούς εἶχαν καταδυναστεύσει ἐπί τέσσερεις αἰῶνες. Σέ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ ἀγῶνος τους, ἑνός ἀγῶνος βεβαρημένου μέ συνεχεῖς καταστάσεις πού προκαλοῦσαν φόβο καί ἀμφιβολία, οἱ Ἕλληνες θεώρησαν τήν Θεοτόκο ὡς τήν ἀκατανίκητη προστάτιδά τους, ὡς τήν θερμή μεσιτεία καί τόν φύλακά τους σέ καιρούς κινδύνου. Στήν Παναγία ἐστράφησαν, ἐπιζητώντας γαλήνη, ἐλπίδα καί ἐμπιστοσύνη στή θαυματουργή δύναμη τοῦ Θεοῦ, στήν Παναγία πού εἶχε ξεπεράσει κάθε φόβο καί ἀμφιβολία διά τῆς πλήρους ἐμπιστοσύνης της στόν Θεό.  Μέ τήν Παναγία ὡς πρότυπο, οἱ Ἕλληνες κατόρθωσαν νά ἀντλήσουν κουράγιο γιά νά συνεχίσουν τόν ἀγῶνα τους πού φαινόταν νά μήν ἔχει προοπτική ἐπιτυχίας. Παρ‘  ὅλα αὐτά κατόρθωσαν νά νικήσουν διότι οὐκ ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ῥῆμα (Λουκᾶ 1, 37) καί διότι πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι (Μάρκου 9, 23). Σήμερα, ἡ Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας καί ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἀποτελοῦν γιά τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐθνῶν ἡμέρα πανηγυρισμοῦ ὁ ὁποῖος ἐξυμνεῖ τή νίκη τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης ἐπί τῶν δυνάμεων τοῦ φόβου, καί τόν θρίαμβο τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ πού ἀπομακρύνει κάθε σκιά ἀμφιβολίας. 

            Αὐτή τήν χαρμόσυνη ἡμέρα, καθώς ἀντλοῦμε ἔμπνευση ἀπό τήν Παρθένο Μαρία αὐτή τή χαρμόσυνη ἡμέρα, καί καθώς ἀναλογιζόμεθα βαθύτερα τήν ἄκαμπτη θέλησή της νά διακονήσῃ ὡς σκεῦος τοῦ θελήματος τοῦ Κυρίου, ἀναπέμπω θερμή προσευχή διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὥστε νά ὑπερνικήσουμε κάθε ἀνθρώπινο φόβο καί ἀμφιβολία, καί νά ἐκτιμήσουμε ὅλο καί περισσότερο τήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν δύναμή Του ἡ ὁποία γεμίζει τή ζωή μας μέ θαύματα. Ὅπως τῆς 25ης Μαρτίου 1821.

  Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

+ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος