ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 15 /09

 

25 Μαρτίου 2009
Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου
καί Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.
    
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

    Μέ ἀγάπη καί χαρά ἐπικοινωνῶ μαζί σας αὐτή τήν ἐπίσημη ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Αὐτή ἡ Ἑορτή γιορτάζεται μέσα στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί, ἔτσι, μᾶς προσφέρει τήν εὐλογημένη δυνατότητα νά χαροῦμε τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς καθώς συνεχίζουμε τό πνευματικό ὁδοιπορικό μας πρός τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Αὐτή τήν μοναδική ἡμέρα, ὁ θεόσταλτος Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἐμφανίσθηκε στήν Παρθένο Μαρία και τῆς ἀνεκοίνωσε τά μέλλοντα νά συμβοῦν τά ὁποῖα κανείς ἄνθρωπος στήν ὅλη ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος δέν εἶχε ἀκούσει οὔτε θά ἀκούσει ποτέ στό μέλλον:

    Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ! Μή φοβοῦ Μαριάμ, εὗρες γάρ
    χάριν παρά τῷ Θεῷ. Καί ἰδού συλλήψῃ ἐν γαστρί καί τέξῃ υἱόν καί
    καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ  Ἰησοῦν(Λουκ. 1: 28-31). Πνεῦμα ἅγιον
    ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι• διό καί τό
    γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται Υἱός Θεοῦ (Λουκ. 1: 35).   

    Ἡ ἀπάντησή τῆς Παρθένου Μαρίας στό μήνυμα τοῦ Ἀρχαγγέλου ἦταν σαφής: Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου• γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμα σου (Λουκ. 1:38). Μέ αὐτούς τούς λόγους ἡ Παρθένος Μαρία ἀπεδέχθη τήν τεραστία εὐθύνη τῆς γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Μέ αὐτούς τούς λόγους ἀπεδέχθη τήν μοναδική καί θαυμαστή εὐλογία νά καταστῇ Μητέρα τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ, Θεογεννήτωρ, ὅπως τήν ἀποκαλοῦμε ἀποδίδοντάς της τόν τίτλο Θεοτόκος.

    Ἡ ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ νά γεννήσῃ τόν Μονογενῆ Υἱό Του, τόν Χριστό, καί νά εἶναι ἡ Μητέρα Του ἔχουν μνημειώδη σημασία. Μέ τήν πλήρη καί ἀταλάντευτη ἀποδοχή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἡ Θεοτόκος Παρθένος Μαρία ἀντέστρεψε τίς φοβερές συνέπειες τῆς τραγικῆς ἐπιλογῆς τῆς Εὔας ὅταν ἐκείνη παρήκουσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Μέ τούς λόγους καί τίς πράξεις της ἡ Παρθένος Μαρία μᾶς ἀξίωσε νά βιώσουμε τήν πλήρη καί ὁλοκληρωτική ἀποκατάσταση τῆς θλιβερῆς ἀνθρωπίνης καταστάσεώς μας, οὕτως ὥστε ἐν Χριστῷ ὅλα τά ἀνθρώπινα ὄντα νά ἔχουμε τή δυνατότητα νά ζήσουμε τήν αὐθεντική κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ ὅπως εἶχε σχεδιάσει ὁ Θεός γιά μᾶς ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου.

    Πέραν τῶν παραδειγματικῶν λόγων ὑπακοῆς της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ Θεοτόκος ἐπέδειξε ἐπίσης ἀσύγκριτο θάρρος ὅταν ἀπεδέχθη τήν τεραστία εὐθύνη νά γεννήσῃ τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Διότι στούς μῆνες καί τά χρόνια πού ἀκολούθησαν, ἡ Παναγία ἀντιμετώπισε πρωτοφανεῖς δυσκολίες πού ἀπαιτοῦσαν ἀσυνήθιστη γενναιότητα. Ἀρκεῖ νά θυμηθοῦμε τή γέννηση στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, τήν φυγή στήν Αἴγυπτο γιά τήν ἀποφυγή τοῦ κινδύνου τῆς ζωῆς τοῦ νεογέννητου Ἰησοῦ ἀπό τό μένος τοῦ Ἡρώδη, καί, τήν θέα τοῦ Υἱοῦ της κρεμαμένου ἐπί τοῦ Σταυροῦ. Πρόκειται περί θάρρους τό ὁποῖο ἡ ἀνθρώπινη γλῶσσα ἀδυνατεῖ νά ἐκφράσῃ καί τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἀποδοθῇ μόνο στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τήν ἀειπάρθενο καί Θεοτόκο Μαρία, θάρρους μοναδικοῦ γιά τό μέγεθος καί τήν γνησιότητά του σέ σύγκριση μέ τό θάρρος ὅλων τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.    

    Τά χαρακτηριστικά αὐτά τῆς ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τοῦ θάρρους τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐνέπνευσαν τούς Χριστιανούς ὅλων τῶν αἰώνων νά ζητοῦν τίς πρεσβεῖες της πρός τόν Θεό σέ ὧρες ἀνάγκης. Γιά μᾶς τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, εἶναι ἀκριβῶς αὐτά τά στοιχεῖα τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τήν βάση γιά τή συσχέτιση αὐτῆς τῆς μεγάλης Ἑορτῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, μέ τήν Ἡμέρα Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας, τήν 25η Μαρτίου 1821. Τήν ἱστορική αὐτή ἡμέρα, οἱ Ἕλληνες πρόγονοί μας θέλησαν νά ἐπανακτήσουν τό θεόσδοτο δικαίωμα ζωῆς καί ἐλευθερίας τό ὁποῖο τούς εἶχαν κληροδοτήσει οἱ πατέρες καί μητέρες τους. Δείχνοντας ὑπακοή στό αἰώνιο θέλημα τοῦ Θεοῦ, προσάρμοσαν τίς πράξεις τους στά διδάγματα τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεως καί ἐπέδειξαν θαυμαστό θάρρος στό δίκαιο ἀγώνα τους γιά τήν ἐπικράτηση τῆς ἐλευθερίας καί ἀνεξαρτησίας. Μέ ἀσίγαστες προσευχές στόν Θεό, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου, μέ τήν ὑπακοή καί τό θάρρος τους ἀποκατέστησαν τήν ἀνεξαρτησία στό ἔθνος τῶν Ἑλλήνων τό ὁποῖο τελοῦσε ὑπό ἀνελεύθερο καθεστώς ἐπί τέσσερεις μακρούς αἰῶνες. Στή μνήμη αὐτῶν τῶν πεσόντων ἡρώων, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τή ζωή τους γιά τήν ἐλευθερία προσφέρουμε προσευχές βαθειᾶς εὐγνωμοσύνης στόν Θεό ἰδιαίτερα τήν Ἡμέρα αὐτή τῆς Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας.
 
    Καθώς πανηγυρίζουμε τήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, εὔχομαι νά ἀναλογισθοῦμε καί νά ἐνστερνισθοῦμε τά γνήσια παραδείγματα τά ὁποῖα μᾶς προσφέρει ἡ Θεοτόκος καί ἀειπάρθενος Μαρία τῆς ὑπακοῆς στό θεῖο θέλημα καί τοῦ θάρρους νά ἐνεργοῦμε σύμφωνα μέ αὐτό. Διά πρεσβειῶν της, ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Θεό νά προστατεύῃ τό Γένος μας, διατηρῶντας το σέ κατάσταση ἐλευθερίας, ἀνεξαρτησίας καί ἑτοιμότητος πρός ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ ἐν πᾶσι.

Μετά πατρικῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης,

† ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος  Ἀμερικῆς Δημήτριος