Φεβρουαρίου 22

Ανάγνωσμα

Ὁ Ὅσιος Θαλάσσιος ἔστησε τὸ ἀσκητήριό του ἐπάνω σὲ κάποιο ὄρος καὶ διῆλθε τὸ βίο του μὲ σκληραγωγία καὶ ἁπλότητα. Στὸν Ὅσιο προσῆλθε ὁ Λιμναῖος, ποὺ ἑλκύσθηκε ἀπὸ τὴ φήμη τῆς ὁσιακῆς πολιτείας του καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὸν θεῖο αὐτὸ διδάσκαλο τὸ ὑπόδειγμα τῆς γνήσιας καὶ ἀληθινῆς μοναχικῆς ζωῆς. Μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ὁσίου Θαλασσίου κατέφυγε στὸν Ὅσιο Μάρωνα (+ 14 Φεβρουαρίου), τοῦ ὁποίου τὸν βίο μιμήθηκε.

Ὁ Ὅσιος Βαραδάτος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια. Ἐπειδὴ ἀγάπησε τὸν μοναχικὸ βίο, ἐπέλεξε τὴν ἐρημικὴ ζωὴ γιὰ αὐστηρότερη ἄσκηση. Ἔτσι ἀνέβηκε στὴ ράχη ἑνὸς βουνοῦ κοντὰ στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἔκτισε ἐκεῖ μικρὸ κελλί. Ἦταν δὲ τὸ κελλὶ αὐτὸ τόσο στενό, ὥστε δὲν μποροῦσε νὰ περιλάβει ὅλο τὸ σῶμα τοῦ Ὁσίου. Μὲ τὴ συμβουλὴ τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας Θεοδώρητου (+ τὸ 797 μ.Χ.) κατῆλθε στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου διακονοῦσε στὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή. Ὁ Ὅσιος Βαραδάτος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.